Shaquille Deekman (20) is dit jaar begonnen met de International Bachelor Communication and Media (IBCoM). Hij zingt, schrijft liedjes en speelt piano en gitaar.
tekst Gert van der Ende fotografie Michel de Groot
De zolderkamer van Shaquille Deekman, ergens in een rijtjeshuis in Spijkenisse, laat als het gaat om de passie van haar bewoner aan duidelijkheid niets te wensen over: vinylplaten van bands als de Stones, Bob Dylan en Simon & Garfunkel – “Ja, ik ben opgegroeid met ouwelullenmuziek, dan krijg je dat” – aan de muur, een microfoon op een standaard pontificaal in het midden van de ruimte, een opengeklapte laptop met opnameprogramma in de aanslag op het bureau, keyboard en gitaar ernaast, elders nog een kast met platen. Kortom, alles bij de hand als hij plotseling inspiratie krijgt. En dat gebeurt nogal eens; gisteren nog. Dan springt hij uit bed, zingt of speelt het melodietje dat hem binnenviel in, om vervolgens weer de slaap te hervatten. “Dan kan ik het later terugluisteren. Ik heb tientallen van die kleine stukjes muziek opgenomen. Soms gebeurt er drie weken niets, en dan is het ineens weer raak.”
Nu moeten we niet denken dat Shaquille alleen in bed regelmatig de geest krijgt, zo’n beetje alles kan ervoor zorgen dat hij een muzikaal ideetje krijgt. “Zo zag ik laatst een meisje aan het water, donker gekleed, niet al te vrolijk kijkend, ja, dan bedenk ik daar meteen een verhaal bij, en dat schrijf ik dan op.”
Vanaf het moment dat hij op zijn zevende van zijn vader een gitaar kreeg, is hij verslingerd aan het instrument. Les nam hij nooit, maar hij leerde alles zichzelf aan, dagelijks minstens een uur oefenen om vooral de techniek in de vingers te krijgen. Op zijn twaalfde kwam er de piano bij; ook dit instrument probeert hij geheel autodidactisch onder de knie te krijgen. Shaquille is sowieso vaak alleen in de weer. Als het om muziek maken gaat wisselt hij zijn dagelijkse solistische exercities minimaal een keer in de week af met een middagje jammen in een popcentrum in Schiedam. “Ontzettend gaaf en ook daar kom ik altijd weer met een hoop ideeën van terug.”
Aan specifieke genres bindt hij zich niet: folk, rock, jazz, blues, pop, het kan allemaal. De zelfgeschreven teksten zijn meestal in het Engels, maar kunnen ook zomaar in het Nederlands zijn. “Ik luister ook naar van alles, zolang de muziek maar een boodschap heeft. Daarom zeggen de meeste top-40-platen en genres als dance me helemaal niets. Ik wil zelf ook een boodschap in mijn muziek proberen te leggen. Mijn muziek is een mix van stijlen, de Shaquille-mix zeg maar, maar er zit wel altijd een persoonlijk verhaal in, een eigen ik.”
Graag draagt hij die boodschap ook over op een publiek, al staat hij wat betreft optreden nog in de kinderschoenen. Haast heeft hij echter niet, ook niet om muziek op internet te zetten. “Je kan maar één keer een eerste indruk maken, dus daar moet je voorzichtig mee omgaan”, klinkt het wijs.
Liefst gaat hij straks verder in de muziek, maar vooralsnog hoeft hij een echte keuze nog niet te maken. “Voorlopig ben ik nog wel even bezig met mijn studie. En die is uitermate goed te combineren met elke dag muziek maken.”
> Shaquille Deekman treedt op 23 oktober op tijdens ‘Wie is de beste singer/songwriter?’ in het Erasmus Paviljoen. Aanvang: 20.00 uur.
