Zakkenvullers

in de woestijn is water goud waard

maar wij waren jong en vulden onze zakken liever met zand

wij wisten toen al dat je zelf een oase kunt scheppen

door een kom te vouwen uit palmen en vingers

maar ook dat er zo altijd barsten ontstaan

waartussen het water wegsijpelt evenals het zand

de korrels die ontglippen polijsten de uren van de dag

wij moesten niets weten van zandkastelen bouwen

groeven liever diepe gaten en gaven de grond

uit verschillende lagen nieuwe namen

kattenoog vuurbasalt tijgerijzer rozenzand valkenklauw

moeder mopperde slechts modder tijdens het schrobben

maar wij waren jong stopten zand in onze oren

en waanden ons koning van het witzondagse eiland

tot onze kuiten in het water met onze enkels in de bagger

struinden wij de Dungarra de Drilpudding en de Zadeltas af

wij waren reuzen rotsen bergen ja we waren jong

en met onze zakken vol zand konden we de hele wereld aan

maar naarmate de dag langer duurde schuurde het kwarts

overal de ruwe randen af en wat is zand anders dan stukjes

berg rots reuzenas

Umeu Bartelds (23) is campusdichter en student Filosofie. Iedere maand publiceert hij een gedicht op EM.online. Hij schrijft beeldende gedichten, het liefst in het Nederlands. Afgelopen weekend droeg hij Zakkenvullers voor in Rijnmond Staat Stil (laatste twee minuten). Kijk hier voor zijn andere gedichten.