Interview Aboutaleb

‘Rotterdam is wel degelijk een stad voor hoogopgeleiden’

“Als je aan Rotterdam denkt, denk je aan Erasmus.” Volgens de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb draagt de Erasmus Universiteit bij aan de identiteit van de stad. Wat betekenen de Rotterdammer en de EUR voor elkaar?

tekst Tim Ficheroux fotografie Ronald van den Heerik

“Weet u hoe de Universiteit van Amsterdam vroeger heette? De GU, de Gemeentelijke Universiteit”, zegt Ahmed Aboutaleb. De Amsterdamse universiteit werd gesticht door de overheid, waar de EUR door de lokale economische elite is opgericht. Dat is een belangrijk accentverschil volgens de burgemeester. Hij wil daarmee benadrukken dat de Rotterdamse bevolking zelf waarde hechtte aan het ontstaan van een universiteit. “Er was lokaal behoefte aan wetenschappelijke inzichten in de handel en die is er nog steeds.”

Wat heeft Rotterdam aan een universiteit?

“De EUR draagt bij aan de naamsbekendheid van de stad. Ik was recent in Indonesië en sprak daar een aantal bewindslieden die in Rotterdam hadden gestudeerd. De EUR levert internationale ambassadeurs die de smoel van de stad bepalen. Daarnaast staan we bekend om de kwaliteit van vooral de economische en medische wetenschap. Traumazorg en Generation R zijn Rotterdamse begrippen die wereldwijd meetellen.”

Dan hebben we het vooral over de internationale bekendheid van de stad. Maar wat heeft de Rotterdamse burger aan de Erasmus Universiteit?

“De Rotterdamse burger gaat natuurlijk naar het Erasmus MC en krijgt daar de beste academische zorg die er is.”

Er zijn wel meer steden met een academisch ziekenhuis. Daar staat Rotterdam niet alleen in.

“Nee, dat is niet zozeer uniek. Maar de Rotterdammer is wel trots op het Erasmus MC, en op wat daar aan onderzoek wordt gedaan en aan medische zorg wordt verleend.”

Hebben Rotterdammers ook iets aan wat er op Woudestein gebeurt?

“De universteit doet veel onderzoek in en naar de stad, maar ook naar allerlei fundamentele vraagstukken, en levert inzichten die behulpzaam zijn voor de beleidsvoering. De stad is ook een soort proeftuin voor wetenschappers. Daar merkt de burger alleen niet direct de effecten van. Dat hoeft ook niet, want de primaire taak van een universiteit is het bevorderen van academia. Alle andere taken zijn daarvan slechts afgeleide schoonheden.”

Is Rotterdam een studentenstad?

“Ja. Ik spreek veel studenten die het hier buitengewoon prettig vinden. We hebben een mooi uitgaansklimaat en actieve studentenverenigingen. Studenten kiezen heel bewust voor Rotterdam.”

Toch wonen er maar weinig studenten.

“Dat komt ook omdat we een regiofunctie hebben. Rotterdam is goed bereikbaar, waardoor het makkelijk is om in Ridderkerk, Den Haag of Leiden te blijven wonen.”

Toen ik een tijdje terug naar Rotterdam verhuisde was de eerste reactie altijd ‘wat moet je dáár nu als hoger opgeleide?’. Herkent u dat?

“Het is een perceptie waar de stad maar moeilijk vanaf komt. Ik kom die visie zelfs tegen in de annalen van de gemeenteraad van honderd jaar terug. Maar Rotterdam is op veel plekken wel degelijk aantrekkelijk voor hoger opgeleiden. Denk bijvoorbeeld aan de Kop van Zuid, de Meent, het scheepvaartskwartier, de Nieuwe Binnenweg, of de Oude Haven. Het is een dynamische en internationaal georiënteerde stad, waar het voor iemand met een kosmopolitische instelling goed toeven is.”

Waarom komt de stad niet van dat imago af?

“Dat heeft gedeeltelijk te maken met de manier waarop Rotterdammers zelf hun stad verkocht hebben – de stad van de opgestroopte mouwen. Mensen mogen trotser zijn op hun stad.”

Marcel Möring noemde Rotterdam daarom ooit een stad met een overschreeuwend minderwaardigheidscomplex. Hij schreef dat Rotterdam zich teveel promoot als een stad voor de werkende…

“Ik ken het artikel. We moeten Amsterdam niet met Rotterdam vergelijken. Beide steden hebben een toegevoegde waarde, maar met eigen dimensies. Hij zei tegelijkertijd dat de stad meer moet investeren in cultuur. Dat doet Rotterdam al, maar dat kan en moet beter in de komende jaren. We moeten cultuur inzetten als magneet voor de stad.”

Een op de drie Rotterdammers is hoogopgeleid, terwijl dat in steden als Amsterdam en Utrecht ongeveer de helft is. Ziet u dat als een probleem?

“Ja, op de lange termijn zou het gemiddelde opleidingsniveau van de stad omhoog moeten. Daar is de economie, veiligheid en internationale statuur van Rotterdam bij gebaat. Ook daar geldt dat we vooral moeten doorgaan met de ingezette lijn. We investeren waanzinnig veel in onderwijs. De kwaliteit van het onderwijs moet de komende jaren echt beter.”