Volg de gids: Een Rotterdammer en zijn verhaal
Daniël Lambrichts is geneeskundestudent en EM-columnist. En gids in de Eurekaweek. Iedere dag deelt hij de intieme details die zich afspelen tussen de gids en zijn groepje.
Na iets meer dan anderhalf etmaal Eurekaweek had ik al twee belangrijke lessen geleerd. Les 1: het is onmogelijk om een groep van tien meisjes bij elkaar te houden, en ze dan ook nog overal op tijd binnen te krijgen. En of dat nu aan mijn organisatorische vaardigheden ligt, of aan de hoeveelheid en het geslacht van degene die gegidst moeten worden; ik ben er nog steeds niet over uit. Helaas heeft het er echter wel voor gezorgd, dat we ‘the Party of the Century’ hebben moeten missen. Een kleine domper op de eerste avond, helaas. Dus gisteren was het zaak dat Gijs, m’n gidsenmaatje, en ik niet nog eens zouden blunderen, maar dat we zouden bewijzen dat we waardige gidsen waren. Hier kregen we een mooie kans voor tijdens de City Tour; een wandeltocht door Rotterdam, waarbij elk groepje op vier unieke Rotterdamse plekken terecht kwam. En dat brengt me bij les 2: ook voor inmiddels ingeburgerde ‘import-studenten’ zoals ik, vallen er nog overal mooie plekken te ontdekken. Ik geloof dat ik zelf nog meer onder de indruk was van het uitzicht van de zevenendertigste verdieping van de Nationale Nederlanden, dan mijn gidsenkinderen dat waren. En ook heb ik staan genieten van Rini, Rotterdammer pur sang, die in het wijkpark Oude Westen een schitterend verhaal vertelde over ‘de Reus van Rotterdam’. Veel nuchterder dan een Rotterdammer en zijn verhaal, zal het de komende dagen dan ook niet meer gaan worden. Het heeft ervoor gezorgd dat ik gisteren weer een heel andere kijk op deze diverse Maasstad heb gekregen. Eentje waardoor ik nog blijer ben dat ik hier mag studeren. En hopelijk denkt mijn gevolg daar aan het einde van deze week ook zo over. Immers, dit is toch echt de allermooiste rotstad die er is.
Daniël raakte enigszins in paniek toen bleek dat Gijs en hij tien vrouwen moeten begeleiden.
