Meerkoet

De meerkoet is een ongekend klerebeest. In dit beest komt al het slechte dat de natuur te bieden heeft samen. Met dat ronde lijf, een misvormde kop en zijn naar verhouding veel te kleine vleugels is het een gedrocht. Helemaal als zo’n beestje probeert te vliegen. Echt hoog komt het al niet. En maar een beetje meerennen over het water, met alle spetters van dien.

Op mij maakt het allemaal weinig indruk. En waar zoveel vogels schitterend kunnen fluiten, lijkt het geluid van de koet helemaal nergens op. Een lelijk, hoog geschreeuw. Keihard. Bah. En dan dat gedrag van die flutbeesten. Meerkoeten proberen alles wat bij hen in de buurt komt te verjagen. Ook grote sloepen van staal met een buitenboordmotor (9,9 pk) proberen ze nog weg te jagen. Te pas en te onpas. Alleen maar omdat ze toevallig een scherpe snavel hebben. Hoe stom kan je zijn? Als ze merken dat hun charge niets uithaalt, gaan ze er nog een keer vol in. En nog een keer. Onophoudelijk. Mislukte waterkippen zijn het, allemaal!

De afgelopen tijd heb ik samen met enkele collega’s meerdere malen geprobeerd een nieuwe internationale masteropleiding van de grond te tillen. De eerste moest een master Politics and Society worden. Een internationale masteropleiding moet wel goed vallen want, zo heb ik me laten vertellen, het oprichten van internationale opleidingen is een van de speerpunten van deze universiteit. Zelf wilden we ook graag een opleiding starten die goed aansluit bij ons onderzoek. En de studenten waren enthousiast en er klaar voor. Maar toch mislukte het vrij snel. Vraag me niet waarom. Kom je toch niet achter.

Maar niet lang getreurd. Janken is voor losers. Dus hup snel nog een poging gedaan. Mastertje Culture and Society dan maar. Samenwerkingsverbandje met cultuurwetenschappers van de ESHCC gesmeed. Vakbeschrijvingen compleet met literatuur geschreven. Papertje voor de ‘positionering in de markt’ erbij. Zelfs namen en adressen van geïnteresseerde studenten verzameld. Niets was te dol, maar alles bleek ook hier voor niets. Die onderwijsplannen van ons zijn kansloos afgeschoten. Hatsikidee, daar ging nummer twee. Men dronk een glas, deed een plas en alles bleef zoals het was.

Ik ben het behoorlijk beu. Dat mag je best weten. En daarom hierbij een ultimatum: Ik doe godverdomme nog één poging om wat onderwijs te regelen dat aansluit bij mijn onderzoek. Als dat mislukt, doe ik er nog één. Daarna wellicht nog één. En dan houd ik ermee op. Misschien.

Bij nader inzien vindt Peter Achterberg, cultuursocioloog bij de FSW, meerkoeten sympathieke beestjes. Sorry lieve meerkoetjes.

Reageer