Universiteiten mogen schakelstudenten niet uitmelken: voor gewone schakelprogramma’s geldt het lage collegegeld, stelt staatssecretaris Zijlstra.

De Erasmus Universiteit had al aangekondigd dat zij deze regel gaat invoeren, schreef EM in #14 (p. 6) van 10 maart dit jaar. Dit om eigen studenten de kans te geven om na de bachelor over te stappen naar een andere faculteit.

Overstap niet altijd ideaal

Nu gaat de regel dus gelden voor alle universiteiten, maar de overstap tussen de bachelor en master is soms niet ideaal. Als de voorkennis van een student voor een bepaalde master ontoereikend is, kan een schakelkaar uitkomst bieden. Onduidelijk is echter wanneer je een schakelprogramma nodig hebt en hoe omvangrijk moet dat programma zijn? En wat moeten studenten ervoor

betalen?

Plasterk rekende lage tarief

De vorige minister van OCW, Ronald Plasterk van de PvdA, had daar een eenvoudige opvatting over. Voor schakelprogramma’s moest altijd het lage tarief gelden en de universiteiten kregen er geen noemenswaardige bekostiging voor. Dan zouden ze er vanzelf wel voor zorgen dat de programma’s kort en bondig bleven. Want als je voor de schakelprogramma’s (of ‘premasters’, ‘schakeltrajecten’ of ‘summercourses’) extra gaat betalen, zullen die al snel in omvang toenemen, voorspelde Plasterk.

Bachelor Frans, master natuurkunde

Zijn opvolger zit nu met een definitieprobleem, bleek 21 april in de Tweede Kamer. Wanneer spreek je nog van een schakelprogramma en wanneer is er eigenlijk sprake van een kleine vooropleiding? Zoals Zijlstra zei: een student die een bachelor Frans heeft gevolgd, kan niet zomaar overstappen naar een masteropleiding natuurkunde, ook niet na een ‘schakeltraject’: dat traject is dan een verkapte nieuwe vooropleiding.

Schemergebied

Een extreem voorbeeld, erkent ook Zijlstra. De meeste problemen bevinden zich juist in het schemergebied: hoeveel moet je schakelen om van politicologie naar sociologie over te stappen? Of van hbo-rechten naar een juridische master?

Student moet aan bel trekken

Zijlstra liet zich niet verleiden tot harde toezeggingen, laat staan dat hij universiteitenvereniging VSNU nu al ter verantwoording roept vanwege de hoge tarieven voor schakeljaren. Studenten moeten maar waarschuwen als universiteiten misbruik maken van de schakelaars, vindt hij. “Als blijkt dat er sprake is van instellingscollegegeld bij wat je normale schakelprogramma’s mag noemen, zal ik een stevig gesprek moeten voeren met de VSNU, omdat dit niet in overeenstemming is met de afspraken die in het verleden tussen mijn ambtsvoorganger en de VSNU zijn gemaakt.” HOP