Huisgenoot Niels
Toen Sofie in haar badjas beneden kwam, stond de televisie op een ochtendprogramma. Het licht was uit, de gordijnen halfopen. Buiten schemerde het, in het midden latend wat voor weer het zou worden. Toen de wekker was gegaan had ze zich met opvallend weinig moeite uit bed kunnen hijsen – ze wilde naar de markt vandaag – maar nu stond ze toch een beetje slaapdronken op de drempel naar de woonkamer.
Ze rekte zich uit met een lange geeuw en keek naar Niels, die onderuitgezakt op de bank hing. Hij droeg een wit hemd en een pyjamabroek. Zijn voeten hadden een plek gevonden op een tafeltje, tussen de asbak, een kom met muesli en een paar lege mokken. Er was een klein streepje blote buik te zien. Onder zijn navel pluisde een schattig plukje donker haar.
Hij keek op. “Als we daar onze manager in spe niet hebben. Je bent er mooi op tijd bij. College?”
Sofie grinnikte. “Het is vrijdag. Mijn weekend is begonnen hoor.”
“Sofietje, je bent beeldschoon en superslim. Maar je moet wel wat doen voor je toekomst hoor.”
“Ik weet wie het zegt.”
“Precies. Kijk naar mij. Dat wil je toch niet?”
“Nee.”
Hij ging rechtop zitten. “Nog plannen voor vanavond?”
“Er komen vriendinnen eten.”
“Mmmm.”
“Wat?”
“Ik wilde vanavond naar Amsterdam gaan. Maar als de tafel hier vanavond vol zit met prachtige vrouwen, zeg ik Joas wel af.” Hij had een domme grijns op zijn gezicht.
“Je eet maar lekker op je kamer”, zei ze, half als een grapje, half geïrriteerd.
Hij trok een dramatisch gezicht en legde zijn hand op zijn borst. “O jonkvrouwe, wanneer u wist wat uw kille afwijzing doet met een warm en edel mannenhart…”
Met een plof liet hij zich weer in de bank vallen. Jet, een van hun huisgenoten, had haar tijdens het afwassen een keer toegebeten dat ze hem een lapzwans vond. Jet was hard op weg de jongste huisarts van Nederland te worden; Niels was zevendejaars filosofie en wilde gaan promoveren op de Nederlandse beleving van natuur. Niet echt een match. Sofie kon het met allebei goed vinden.
Het ochtendprogramma toonde Geert Wilders in de rechtszaal. Terwijl Sofie naar de keuken liep om koffie te halen, hoorde ze de presentatrice zeggen dat dit weleens het belangrijkste proces van de eeuw kon worden. Niels bromde iets onverstaanbaars.
Sofie vroeg zich af of ze de meiden een plezier zou doen met pompoensoep. (wordt vervolgd)
