Geert Stevens heeft afgelopen donderdag met een laatste college officieel afscheid genomen van de Faculteit der Historische en Kunstwetenschappen. “Mijn grootste smart is dat ik er noodgedwongen mee moet stoppen.”

 

Aan de manier waarop Stevens zijn verhaal vertelt, is goed te zien dat hij bijna veertig jaar werkzaam is als wetenschappelijk docent Methoden, technieken en statistiek en als voorzitter van de examencommissie van de Erasmus Universiteit. De colleges die hij de afgelopen jaren gaf, kent hij allemaal uit zijn hoofd.  

Docent van het jaar

Hij laat zich ook niet van de wijs brengen door twee gasten die te laat de collegezaal binnenkomen en onzichtbaar op de collegebank willen kruipen. “Hoi Kees, hoi Anita, ga zitten”, zegt hij. “Dat mensen te laat de collegezaal binnenkomen, ben ik ondertussen wel gewend.” Dat ligt niet aan het college van Stevens, maar aan de ‘normale’ student die graag ‘s ochtends langer in zijn bed ligt. Met zijn colleges was niks mis en met hem als wetenschappelijk docent al helemaal niet. In 2009 werd hij nog uitgeroepen tot ‘Docent van het Jaar’ en dat was niet de eerste keer in zijn loopbaancarrière.

Vreugdes

Tijdens het afscheidscollege gaat Stevens in op de zeven vreugdes die het wetenschappelijk onderwijs volgens hem kent. Als zevende en laatste vreugde noemt hij het onderwijs geven aan gemotiveerde en geïnteresseerde studenten. “Het is een uitdaging om geschiedenisstudenten die meestal weinig affiniteit met mijn vak hebben, te leren de inhoud, het belang en het toepassen ervan te begrijpen.”

Smarten

Vanzelfsprekend zijn er geen vreugdes zonder smarten, vandaar dat Stevens ook zeven verbeterpunten vermeldt. Zo hoort bij zijn laatste vreugde ook een laatste smart: “Studenten die niet tijdig opdrachten en werkstukken inleveren en het maken van tentamens vooruitschuiven.”

Toch zit hier volgens Stevens ook wel een grappige kant aan. Hij kreeg in de afgelopen veertig jaar veel mails van studenten met verzoeken tot uitstel. Studente T. zat bijvoorbeeld opeens opgescheept met een plotseling – ernstig – zieke geit. Die had verzorging nodig waardoor het inleveren van het bachelorwerkstuk onmogelijk werd. Of studente R. die met zo’n verschrikkelijke kater op bed lag en dus die dag het tentamen niet kon maken.

Stevens belandt aan het einde van het college bij zijn grootste smart: hij moet wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd noodgedwongen stoppen. Tranen in zijn ogen. MW

Lees het afscheidsinterview met Geert Stevens in EM 20.