Het waait al de hele dag. Het is verkiezingstijd op de campus en daar zien we een bruine kartonnen doos, maatje verhuisdoos, die zich zwalkend laat meevoeren door de wind. O nee, bruine laarsjes eronder.
Wie draagt de last? Gebukt onder die doos vol flyers zit Sanne Blauw (22), vierdejaars studente econometrie. “Tweeduizendvijfhonderd stuks”, zegt ze trots over haar flyers. Ter promotie voor de U-raad. Ze heeft een bijzonder strak schema en dat moet ook wel. Ze is voor ‘verandering’ en voor ‘verbetering’ op de campus en daar moet je natuurlijk als een bezetene aan trekken.
Ze praat en ze flyert. Sanne ergert zich en daarom wil ze in de U-raad. “En dan kun je zeiken en er iets aan doen of je mond houden. Ik word behandeld als een cijfer. Het mag wat meer persoonlijk.”
Ze wordt even concreet: “Ik was per ongeluk vergeten mij in te schrijven voor een deeltentamen en kreeg vervolgens te maken met het grote orgaan, de examencommissie. Je kunt hen niet persoonlijk spreken of bellen. Nee. Je moet een brief schrijven en vier tot zes weken op antwoord wachten.”
“Docenten zeiden tegen mij: Van mij mag je het tentamen maken hoor, maar ik ga daar niet over.”Ze pakt de doos weer stevig tussen twee handen en marcheert met een parmantig tredje richting het A-gebouw.
Eenmaal binnen stevent zij op een groepje studenten af. Één jongen, twee meisjes. “Hói! Hebben jullie al gestemd?” Sanne wacht het antwoord niet af. “Ik heb me verkiesbaar gesteld voor de U-raad. Daar neem ik het voor jullie op. Dus stem op mij!”
Zij trekt haar rechterknie omhoog en plaats de doos erop. Snel plukt ze er wat flyers uit. “Wat leuk”, zegt een van de studentes terwijl ze de flyer aanpakt. De jongen leest de flyer. “Voor meer informatie kun je naar mijn website: stemsanne.nl.” Hij belooft ‘s te kijken.
Ai, overtuigen is geen eitje. Eerstejaars Econometrie zitten omgekeerd op de rode stoelen in de Aula. Een meisje ligt met haar hoofd op tafel. Ogen gesloten. Terwijl haar vriendinnetje doorkletst. Haastig plant Sanne de doos op het podium, geeft de docent ‘Organisatie’ een hand en start de powerpointpresentatie op. Haar flyer verschijnt nu bioscoopschermgroot.
Een jongen vraagt aan Sanne: “Waarom ben jij nou beter dan de rest?” Hij leunt achterover met zijn armen over elkaar geslagen en kijkt haar uitdagend aan. “Nou, om heel vele redenen”, lacht ze. En ze somt haar puntenlijstje op. Internationaliseren van de EUR. Excellentie van studenten binnen èn buiten het onderwijs. En de campus moet veel, veel groener.
“Dat zie ik daar ook staan, maar wat ga jij precies doen?”, zegt hij terwijl hij naar het scherm wijst. “Ik heb ook ervaring met debatteren. Voor United Netherlands Delegation heb ik een internationaal debat geleid”. En die onverschillige examencommissie, ze zou het bijna vergeten, maar daar wil Sanne absoluut vanaf. De jongen: “Dat is een goed punt. Succes ermee!” – “Wel stemmen hè!” PJ
Tot 14 mei kun je stemmen. Voor meer informatie: www.stemsanne.nl
