Sinds 1993 is het gehalte aan de gifstoffen DDT’s en pcb’s in zeehonden uit de Waddenzee niet afgenomen. Dit concludeert Jolianne Rijks in haar proefschrift ‘Phocine distemper revisited’. Zij promoveerde op 18 december aan de EUR.
Volgens Rijks kunnen de gifstoffen een negatieve invloed hebben op het afweersysteem van zeehonden. Tot deze conclusie kwam zeehondencrèche Pieterburen al eerder. Op basis van het nieuwe onderzoek van Rijks onderstreept de crèche dat de vervuilde Waddenzee de zeehonden extra vatbaar maakt voor ziektes.
Opvallend is dat Rijks’ bevinding niet strookt met de verwachting van eind jaren tachtig van de vorige eeuw. Op dat moment werd er een daling waargenomen van gehalten aan DDT’s, pcb’s en HCH’s in de Waddenzee en onderzoekers verwachtten dat deze trend zou doorzetten. Dit is echter alleen gebeurd met HCH‘s.
De promovenda voerde een analyse uit op ruim twaalfhonderd zeehonden die getroffen waren door de virusuitbraak in de Waddenzee in 2002. De sectie werd uitgevoerd door de EUR en georganiseerd door de Zeehondencrèche. Nooit eerder werden zoveel dode zeehonden onderzocht op zoveel verschillende aspecten en werkten wetenschappers van vele disciplines samen. LS
