Diana Kartojudo, ICT-medewerker faculteit economie

“Inflatie? Niet bij ons?” prijkt op de etalage van een goedkope supermarktketen. Is dit toeval? Of hebben ze hier snel en handig ingespeeld op de actualiteit?

Thuis werd even nagedacht over onze lopende spaarplannen bij Fortisbank. Aktie ondernemen nu het zo slecht met ze gaat? Ik denk het niet. Ik ben geen econoom en geen waarzegster. Ik kan niet voorspellen wat er gaat gebeuren. Ik kan alleen gelaten toezien hoe de media een nieuwe kermis heeft gevonden. Hoe er getracht wordt paniek te zaaien onder de bevolking. Paniek is funest bij een crisis.

Ik ken oudere mensen die het voortdurend hebben over de eeuwig durende financiële crisis. “Alles is duur.” “De banken zijn niet te vertrouwen.” “Het is hun (wie dan ook) schuld”. Ze hadden hun geld letterlijk in een oude sok bewaard. Duizenden guldens, of euro’s. Vervolgens kwamen er ongure figuren het huis binnen met een vaag verhaal over de meterstand. Toen ze weg waren, was de oude sok met inhoud ook weg. Financiële crisis of niet, de angst voor armoede werd min of meer werkelijkheid.

What comes up, must come down. Ik denk dat we een hele poos “up” zijn geweest. Ook al beseften we het niet. Misschien moeten we een poosje “down”. Geen paniek, geen ondoordachte acties. We zien wel waar ons financiële schip strandt of naartoe vaart.”

‘Mijn geld gaat in een oude sok’

We kunnen er niet omheen: de financiële crisis. Hoe zit het met onze Panelleden? Maken ze zich zorgen over hun spaargeld, lening of hypotheek? Kiezen de studenten voor langer studeren of juist voor de zekerheid van een baan? En voelen de medewerkers zich veilig bij een werkgever als de universiteit? Of staan ze al op het punt om te zeggen: ‘Mijn geld gaat in een oude sok’

Arie Verheij, medewerker voorlichting en evenementen FHKW en student maatschappijgeschiedenis

“Ondanks de onheilspellende berichten dat de grootste klappen nog moeten vallen en de merkbare onrust op allerlei terreinen, maak ik me voor alsnog weinig zorgen over mijn persoonlijke consequenties van de financiële crisis. Mijn salaris en spaargeld laat ik in vertrouwen op mijn bankrekening, mijn reserves en uitgaven zijn beide meer noch minder geworden door geschetste economische schrikbeelden.

Ik heb verder geen actie ondernomen om er zeker van te zijn dat ik mijn hoofd boven water kan houden. Ik heb geen reddingsboei of veiligheidskabel op het oog om bij voorbaat droge voeten te voorkomen. Sowieso heeft vroegtijdig spartelen over het algemeen weinig zin. We zullen zien wat er op ons afkomt, als medewerkers en studenten van de Nederlandse universiteiten. De afgelopen jaren is het voor studenten niet eenvoudiger geworden: baantjes zijn broodnodig, omdat studiefinanciering –hoewel een nuttige tegemoetkoming– niet toereikend blijkt te zijn. Een langere studententijd wordt door overheid noch universiteit gemotiveerd en is voor ambitieuze studenten lang niet altijd aantrekkelijk.

Hoewel ik niet overzie welke gevolgen deze financiële crisis voor mij heeft, en met welke oplossing ik mijn koopkracht op peil kan houden, maak ik mij hierover, eerlijk gezegd, weinig zorgen. Zolang ik elke dag genoeg te eten heb, kleding en een dak boven mijn hoofd heb, mag ik niet klagen en ben ik niet bezorgd.”

Ruben Vermaak, student marketing

“Hoewel ik een international business achtergrond heb, heb ik mij eerlijk gezegd nog geen grote zorgen gemaakt om de gehele financiële crisis. Dit zal waarschijnlijk komen, omdat ik in eerste instantie student ben en dus ook (nog) niet veel geld heb wat ik kan kwijtraken. Wellicht dat ik er over een paar jaar alsnog mee te maken krijg, als ik mijn eerste huis wil kopen en het lastig is om goedkoop een hypotheek te krijgen.

Los van dat heb ik vertrouwen in de overheid dat ze zo’n grote bank als Fortis niet laten vallen. Ook videobeelden uit Singapore van rijen mensen bij de pinautomaat staan om al hun geld op te vragen, voorzie ik niet hier. Omdat wij Nederlanders daar allemaal veel te nuchter voor zijn.

Omdat heel veel werkgevers en werknemers nu in onzekerheid liggen, is ook het banenperspectief voor de afstuderende studenten lastig te voorspellen. Er zijn inderdaad bij enkele Amerikaanse banken mensen ontslagen, maar daar komen aan de andere kant van het spectrum wel weer ergens banen voor terug. Wellicht dat het financiële hart van de wereld, Wall Street, langzaam doodbloedt en de grootmachten uit het Verre Oosten het stokje overnemen.”

Daniël Springer studenten economie en recht

“Als ik al mijn geld in een oude sok zou stoppen, zou er nog behoorlijk wat bij passen. Om mijn spaargeld hoef ik me dus geen zorgen te maken, maar zou ik dat wel doen als ik veel had? Ik denk het niet. Banken zijn wat mij betreft volkomen veilig, simpelweg omdat er geen alternatief is voor die houding. Overheden weten wat er gebeurt als banken niet meer vertrouwd worden, en zullen nooit toestaan dat het zover komt. Het probleem is echter dat niet iedereen die redenering zal willen volgen. Wie veel heeft, heeft veel te verliezen en zal misschien eerder eieren voor zijn geld kiezen. De mogelijkheid van zo’n irrationele paniekaanval is denk ik nog de grootste dreiging van de huidige crisis.

Is de kredietcrisis dan misschien een reden om langer te blijven studeren? Ik moet sowieso nog wel even, dus dat is het punt niet. Maar de economische situatie moet nooit een reden zijn om niet te gaan werken. Juist als het slecht gaat is er behoefte aan frisse, enthousiaste afgestudeerden die de problemen aan willen pakken. En wat is er als afgestudeerde mooier dan direct je schouders onder één van de grootste crises van onze tijd te zetten?”