Zo’n duizend belangstellenden kwamen af op de speciale lustrumbijeenkomst van Hovo Rotterdam in de Laurenskerk. Het Hoger onderwijs voor ouderen bestaat twintig jaar.
Burgemeester Opstelten ontving van rector Lamberts een boekje over Erasmus getiteld ‘Desiderius Erasmus Filosoof en Bruggenbouwer’. Die liet in zijn dankwoord duidelijk blijken het ideaal van het Hovo te onderschrijven. “Wie zijn geest bij voortduring scherpt, heeft en houdt ook een grote voorsprong op zijn leeftijdsgenoten.” Blijf dus de hersens gebruiken, immers, aldus het Hovo-motto: If you don’t use it, you loose it.
Hij hield de menigte in de kerk voor dat leren niet ophoudt bij een werkend bestaan. Niet voor niets heeft het ministerie van OC&W een denktank in het leven geroepen met het etiket ‘Een leven lang leren’. Kortom, het belang van het Hovo is groot, stelde de Rotterdamse burgervader.
Van een select gezelschap bestaan uit minder dan honderd cursisten in 1988, groeide het Hovo uit tot een onderwijsinstelling met ruim vierduizend inschrijvingen per jaar. In die twintig jaar werd het publiek ook steeds jonger, of beter gezegd, minder oud. Het woord ‘ouderen’ is dan ook enigszins verouderd; het Hovo is tegenwoordig al toegankelijk voor leergierigen vanaf vijftig jaar. Al suggereerde de gemiddelde leeftijd van het op 8 september toegestroomde publiek dit nu niet direct dat er een verjonging aan de gang is.
