Shoumik (24) is net klaar met een anamnese met een nep-patiënt met een ‘complexe casus’. Dat betekent dat hij in het kader van zijn pre-master Geneeskunde een ingewikkelde medische intake heeft geoefend met een acteur die deed alsof hij ziek was. Hij komt ervan bij in een diepe leren bank in het Onderwijscentrum van het Erasmus MC. Hij draagt een onopvallende donkerblauwe trui en kaki broek.
“Ik heb niet echt een typisch Nederlandse stijl”, zegt Shoumik. Volgens hem zijn dat lichte spijkerbroeken en letterman jackets. Wat hem uniek maakt, zijn zijn schoenen en sokken. Hij heeft een grote Vanscollectie en koopt elk half jaar wel nieuwe. Vandaag draagt hij een veterloos paar met het klassieke dambordpatroon. Zijn sokken zien eruit als hotdogs, met mosterd die over zijn enkels loopt.
Toch is zijn stijl in Nederland veranderd sinds hij uit Singapore is verhuisd. “Ik had heel veel zin in de winter en de kou. Ik kon eindelijk een jas dragen!”
Binnen zijn vriendengroep is hij de enige die met mode bezig is, vertelt Shoumik: “Mijn vrienden vinden mijn stijl flamboyant.” Hij doet zijn best ze uit hun hoodies te krijgen, met wisselend succes. Ze ontmoetten elkaar op het Erasmus University College (EUC), waar hij zijn bachelor deed. Dat was de plek waar hij voor het eerst kon experimenteren met kleding, nadat hij jarenlang schooluniformen aan moest.
De overgang van het EUC naar het academisch ziekenhuis was niet altijd even makkelijk. “Er is een soort barrière hier. In het EUC zijn mensen opener, ze zijn meer mijn community”, zegt Shoumik. Hij wijst naar de button op zijn hart met een tekening van mensen met allerlei huidskleuren. Die heeft hij met het POC collective laten maken om de schoonheid van diversiteit te vieren. Hij grapt: “Het EMC zou nooit een mensen-met-een-andere-huidskleur-club hebben.”
Wat is het mooiste compliment dat je ooit hebt gekregen?
“’Je hebt echt een goede outfit bij elkaar gezocht, ik vind dat je er geweldig uitziet!’, zei een studiegenoot twee dagen geleden tegen me. Het gaf me een goed en trots gevoel, want het bevestigde wat ik eigenlijk al wist, dat ik er mooi uitzag.”
