De Rotterdamse kunstenaar Nazif Lopulissa is de maker van ‘Unity’, dat al enkele maanden te zien is in het Onderwijscentrum. Hij is door het ziekenhuis gevraagd om de witte afscheiding te voorzien van ‘iets dat veerkracht en saamhorigheid uitstraalt’. Het werk bestaat uit drie lagen: grote grijze bloemen, daaroverheen gradiëntschilderijen en onderaan drie lijsten van traditioneel Indonesisch ikat-textiel.
De bloemen, die naar het licht groeien, staan symbool voor de groei die geneeskundestudenten meemaken als mens. Vierenveertig schilderijen tonen verschillende huidskleuren, een afspiegeling van de inclusiviteit van de gezondheidszorg.
Verbondenheid
“Het begon als een eenvoudige steiger, maar groeide uit tot een symbool van herstel en verbondenheid”, vertelde Pauline Tio, arts promovendus en lid van de kunstcommissie tijdens de presentatie. “Het werk herinnert ons aan het feit dat we allemaal mens zijn met dezelfde verlangens en dromen, ongeacht onze uiterlijke verschillen.”
Voorzitter Frederique Verbeek van faculteitsvereniging MFVR benadrukte vervolgens dat het Onderwijscentrum echt een tweede thuis is voor de studenten. “We komen er met zijn allen zoveel, we studeren hier, we hebben een baan in het ziekenhuis, vinden onze vrienden of zelfs onze relatie. Zeker voor eerstejaars studenten moet het ongelofelijk lastig zijn geweest om, terwijl ze nog amper de weg kenden, de aanslag mee te maken.”
‘Mooie, gave plek’
Vice-decaan Maarten Frens vertelde daarna over de grote littekens in de hoofden en harten van studenten en medewerkers, met als meest zichtbare uiting de brandplek in het centrum. “Het is die pijnlijke herinnering die ervoor zorgde dat ons thuis niet meer ons thuis werd, zoals verwoord in het gedicht van Noor-Willemijn de Wijs.”
Frens kwam altijd graag in het Onderwijscentrum, om rustig te werken in de chesterfieldbanken. Nu komt hij er nog liever, zei hij in zijn toespraak. “Wat je hier ziet gebeuren is precies waar we het allemaal voor doen”, zei hij, doelend op de studenten om hem heen. “Ondanks de grote wonden gaat het onderwijs door en zijn de meeste studenten en docenten hier weer als vanouds te vinden. Door het kunstwerk van Nazif word ik er iedere keer aan herinnerd hoe bijzonder het alledaagse hier eigenlijk is. Wat een mooie, gave plek is dit. Dat neem niemand ons af. Nooit.”
Tot de zomervakantie
‘Unity’ blijft waarschijnlijk tot de zomervakantie hangen, waarna de vloeren en het dak verder worden gerepareerd. Delen van het werk zullen hergebruikt worden en opgehangen worden op andere plekken in het ziekenhuis.
