Songfestivalsfeer bij opening Eurekaweek in Ahoy

In de winderige omgeving van Ahoy stond maandagochtend een rij van zeker een paar honderd meter met wachtende studenten, een surrealistisch beeld post-corona. Toen na een klein uurtje de zaal gevuld was en het karaoke-voorprogramma voorbij was, opende het duo Wies en Bo de Eurekaweek met de aankondiging van een act, waarbij twee dansers met led-fakkels het publiek vermaakten. In de snel ronddraaiende fakkels waren de teksten ‘Destination Unknown’ en ‘Eurekaweek’ te lezen.

Daarna was het de beurt aan scheidend rector magnificus Frank van der Duijn Schouten om de nieuwe studenten toe te spreken. De eerstejaars kregen instructies hoe ze een goede ‘Erasmian’ kunnen worden en Van der Duijn Schouten drukte ze op het hart om direct te genieten van ‘de mooiste tijd van hun leven’, want ‘binnen een paar jaar is het alweer voorbij’.

Vervolgens presenteerden verenigingen zich, met een choreografie van Erasmus Dance Society, de klassieke roeiboot van Skadi en veel springende leden van de studentenverenigingen. Een ontroerende video over het goede doel van dit jaar, het Familiehuis Daniel den Hoed, maakte de tot dan toe uitbundige zaal muisstil. Na de oproep van Wies en Bo om gelijk al een donatie te doen via Tikkie, kwamen de telefoons massaal uit de broekzakken van de eerstejaars.

Een vaste traditie is het Rotterdamlied, zoals ook dit jaar fraai uitgevoerd door twee leden van de Hermes Houseband. Al bleven de internationale studenten verstoken van enige kennis over de befaamde Rotterdamse zelfspot, want in de Engelse boventiteling werd de mooiste rotstad ‘the most beautiful city’.

De openingsceremonie werd afgesloten door voorzitter Kirsten Prins, die nog even terugblikte op het bewogen coronajaar, waarin het Eurekaweekbestuur heen en weer geslingerd werd tussen hoop en vrees. Maar die eerste massale bijeenkomst pakt niemand meer af.

Op het buitenterrein voor de concertzaal kijken de eerstejaars terug op hun eerste evenement tijdens hun Eurekaweek. Naomi, student Economie, vond het soms ‘een beetje lang wachten’, maar was blij dat ze zoveel te horen kreeg over alle verenigingen. “Ik wil misschien lid worden van de hockeyvereniging en bij de EFR (faculteitsvereniging Economie, red.) heb ik me al ingeschreven.” Ook overweegt ze een lidmaatschap bij Laurentius.” Of ze haar groepje al een beetje kent? “We zijn nu met z’n drieën, de rest zijn we kwijtgeraakt”, lacht ze.