Het evenement begon met het bekijken van de documentaire Out & About, waarin ouders aan het woord kwamen over hun LHBTI+-kinderen uit verschillende landen, culturele en religieuze achtergronden: ouders uit Kenia, Rusland en Indonesië deelden hun verhaal. De Indonesische ouders probeerden van hun kind te houden voor wie hij is. Terwijl de Keniaanse moeder de identiteit van haar dochter volledig omarmde en werkte aan de opbouw van een meer LHBTI+-vriendelijke gemeenschap.
Openheid
Na de documentaire deelden de deelnemers hun ervaringen en zorgen. Guus, een uitwisselingsstudent in Istanbul, vroeg de gastsprekers: “Sommige vrienden van mij zijn homostellen. De meesten van hen hebben hun ouders nog niet verteld over hun seksualiteit. Wat is jullie advies voor mensen die in een minder tolerante omgeving leven om zich open te stellen over hun identiteit?”
“Zou het mogelijk zijn voor je vrienden om deze documentaire met hun ouders te bekijken?”, Adviseerde Houben Guus. “Mijn vader heeft vrienden wiens zoon homo is. Dat is voor zijn gelovige familie moeilijk te verwerken. Daarom nodigde mijn vader hen uit om samen de film te kijken. Dat hielp om het gesprek op gang te brengen. Dit kan een kleinigheid zijn om te doen.”
Kudos
Een andere deelnemer uit de Verenigde Staten weet hoe het voelt om uit de kast te komen bij religieuze familieleden: “Mijn moeder en grootmoeder zijn religieus. Ik was verrast dat mijn moeder zei dat ze nog steeds van me hield toen ik afgelopen zomer uit de kast kwam. Ik begon meteen te huilen. Maar na een aantal maanden hoorde ik dat mijn oma bad dat ik geen homo was.” Houben stak haar een hart onder de riem: “We kunnen niet te veel van onze ouders vragen. Zij zijn ook van een heel andere generatie. Je hebt heel veel bereikt. Kudos to you.”
Tijdens het tweede deel van de discussie bracht Fabian Lips, voorzitter van Erasmus Pride, het verband tussen LHBTI-gemeenschappen en het Songfestival ter sprake. “Sommige mensen denken misschien dat het gewoon een liedjeswedstrijd is”, zegt Fabian Lips. “Maar dat is het niet. Eurovisie is altijd politiek geweest. Er zijn altijd subtiele hints in optredens die wijzen op de strijd voor gelijke rechten. Hetzij in het thema, hetzij in de manier waarop de deelnemers zich kleden of in de identiteit van de zangers. Het is een podium waar mensen hun eigen politieke agenda laten zien.”
Inclusiviteit
Houben was het met hem eens. “Eurovisie is altijd verbonden met de LHBTI+-gemeenschap en inclusiviteit. Het zorgt voor een strakkere zichtbaarheid van de gemeenschap. De Russische hoofdpersoon in de documentaire studeert aan de Erasmus Universiteit, en hij is een enorme fan van Eurovisie.
De discussie werd afgesloten met de bemoedigende opmerking van Tahzib-Lie: “Dit is een grote wereld. De strijd voor mensenrechten zal altijd doorgaan. Het verschilt van land tot land. Dit jaar zien we Eurovisie in Rotterdam, het zal meer hoop brengen voor de LGBTQ+ gemeenschap.”