Feesten dat kunnen ze bij Euroturn wel. Hoewel ze bij het lustrumfeest helaas niet helemaal kunnen uitpakken als ze zouden willen, belooft het toch een flinke happening te worden. Muziek, lekkere hapjes en drankjes en wie wil mag zich verkleden. Pietengym voor grote mensen dus. “Maar we gaan natuurlijk ook trainen”, lacht penningmeester Niek Vloedgraven.
Hij is blij dat het lustrum, ondanks corona, wél gewoon gevierd kan worden. “Überhaupt dat wij mogen blijven trainen, want dat geldt natuurlijk niet voor iedere sport. Dat onze groep in tweeën is geknipt en het ene deel de eerste helft van de avond traint en het tweede deel daarna, nemen we maar even voor lief.” Net als de tijdelijke ledenstop. Vloedgraven: “We hebben nu 71 leden en zitten daarmee echt aan de max. Als corona straks voorbij is en we weer volop mogen trainen, dan gaan we weer werven.”
Je gunt elkaar succes
“Hopelijk kunnen we dan ook weer van die ouderwets gezellige feesten vieren”, gaat secretaris Marith Francke verder. “Vooral de wedstrijden met andere verengingen zijn altijd een groot succes. Dan gaan we met zijn allen naar de club die het organiseert. Met een matje liggen we dan gezellig naast elkaar in een grote zaal. Waarbij sommige mensen de volgende ochtend dan op een totaal andere plek wakker worden dan waar ze een paar uur ervoor in slaap vielen. Dat hoort er allemaal bij toch?”
Gelukkig is het ook buiten de feestjes en de jaarlijkse skireis gezellig bij Euroturn. “De sfeer is relaxed en iedereen helpt elkaar”, zegt secretaris Marith Francke. “Of je nu beginner bent of altijd op hoog niveau hebt geturnd, we staan altijd voor elkaar klaar. Turnen is van oudsher een behoorlijk individuele sport en erg op prestatie gerucht, maar studententurnen gaat er heel anders aan toe. Niet alleen in Rotterdam, maar dat geldt voor alle studententurnverenigingen. Dat merken we ook bij wedstrijden. Iedereen kan meedoen, ongeacht niveau en je gunt elkaar écht succes. Als iemand een goede oefening laat zien, dan klapt de rest. Dat is zo stimulerend.”
Laagdrempelig
Bij Euroturn is iedereen welkom. Of je nu altijd op hoog niveau in de competitie hebt gezeten of dat je nooit eerder hebt geturnd en nu pas net begint. “En alles wat daartussen zit”, zegt voorzitter Erik Gál, die zelf altijd behoorlijk hoog turnde. “Toen ik in Delft studeerde wilde ik het weer oppakken maar dan wat minder fanatiek. Toen ben ik lid geworden bij Euroturn. Dat mag gelukkig ook, het is dus niet aan Rotterdam gebonden. Sterker nog, inmiddels werk ik al een tijdje maar ben ik gewoon blijven plakken. Euroturn is laagdrempelig en ik kan het naast mijn werk doen, dus ideaal.”
Opvallend is ook het grote aantal internationals bij de vereniging. Zsofia Anna Kovi is commissaris competitie en de enige ‘niet-Nederlandse’ in het Euroturn-bestuur. “Ik kom uit Hongarije en daar turnde ik als kind ook altijd. Nou ja, iets wat er op lijkt met veel springen en acrobatiek.” Bij Euroturn voelde ze zich meteen helemaal welkom. “Wat dat betreft zijn wij ook wel echt dé ideale vereniging voor buitenlandse studenten”, zegt Gijs van Vlaardingen, commissaris communicatie en media. “Je wordt niet gedwongen in een gezellige situatie maar je bent gewoon fysiek bezig met je sport. Die je ook weer deelt met anderen. Zo ontstaat al heel snel een band en dan maakt het niet uit waar je vandaan komt of welke taal je spreekt. Bovendien is iedereen echt super willing om Engels met je te praten. Internationals zitten hier zelfs in het bestuur. Dat gebeurt niet heel vaak bij Nederlandse studentenverenigingen. En daar zijn we best trots op.”
Carola (IPCOM) en Alicia (geneeskunde): ‘Wat je niveau ook is, iedereen gunt het elkaar hier’
Carola: “Naar de sportschool ga ik ook, maar het leuke aan turnen is dat het iedere keer anders is. Je kunt het zo gek niet bedenken of er is wel een element dat je kunt doen. Bij Euroturn lopen ook echt alle niveaus rond. Iedereen helpt elkaar en stimuleert elkaar en de sfeer is heel relaxed. Ook bij wedstrijden. Die zijn eigenlijk vooral heel gezellig. Vooral de feestjes ’s avonds. Mijn sterkste toestel is denk ik brug. Maar ik vind vloer het leukst.”
Alicia: “De turnwereld is behoorlijk competitief met veel focus op wedstrijden Dat is waarom veel mensen op een gegeven moment ook afhaken. Bij Euroturn zijn ze ook wel fanatiek maar iedereen gunt het elkaar. Wat je niveau ook is. Verder vind ik de vrijheid hier ook geweldig. Je kunt doen wat je wil. Je bepaalt zelf welke toestellen je traint en als je een weekje niet komt trainen dan geeft dat helemaal niet.”
Michael (20, rechten): ‘Spierpijn op plekken waarvan ik niet wist dat ik ze had’
“Door corona kon ik niet meer naar de sportschool. Daar baalde ik behoorlijk van. Ik wilde toch wel echt blijven trainen. Toen ben ik eerst zelf wat aan de slag gegaan met handstanden enzo. Tot ik op de uni iets las over turnen bij Euroturn. Dat kon gelukkig wel doorgaan. Een geweldige kans om mijn eigen training aan te vullen en completer te maken. Het was meteen een groot succes. De eerste keer had ik spierpijn op plekken waarvan ik niet eens wist dat ik ze had. De sfeer is super en de mensen zijn ook heel gezellig. Het turnen zelf is heel technisch. Dat moet je echt niet onderschatten. Mijn favoriete toestel is ringen. Door de kracht in mijn armen gaat dat me goed af. Ik blijf naar de sportschool gaan, maar turnen hou ik er ook zeker in. Ik ben echt blij dat ik het heb ontdekt.”
Gijs (Engelse literatuur in Leiden): 'Als je het goed doet, lijkt het of je vliegt'
“Toen ik een keer bij Euroturn mocht meetrainen, dacht ik meteen: hier is het gezellig. De sfeer is relaxed, de mensen zijn leuk en iedereen gunt elkaar succes. Dat was echt wel een verademing. Ik voelde me meteen welkom en ik ben gebleven. De activiteiten maken het ook superleuk. Borrels, feestjes en skireizen. Dat helpt ook echt om elkaar ook buiten de turnhal te leren kennen. Ik heb ook wel bij verenigingen geturnd waar je elkaar pas na een jaar voor het eerst in normale kleren ziet. Dat is hier echt heel anders. De vereniging is echt onderdeel van mijn leven. Je traint gewoon met je beste vrienden. In mijn geval gaat dat zeker op. Ik heb al mijn vrienden in Rotterdam bij Euroturn leren kennen. Mijn favoriete toestel is de grote trampoline. Het lijkt elegant en makkelijk, net als alles bij turnen. Maar het is best moeilijk. Als je het goed doet, lijkt het of je vliegt.”
