Nick (Chengfan Zhao) was bezig met een pre-master Media Studies in Rotterdam, maar besloot vorige week om terug te gaan naar zijn geboorteplaats Wenzhou in China. “Toen het virus Europa bereikte, was ik erg bang dat ik in Nederland in quarantaine zou moeten. Ik woon alleen en mijn familie in China maakte zich zorgen om mij. Ik wist ook dat als ik terug naar China zou gaan, ik in quarantaine zou moeten en twee weken lang mijn vrijheid kwijt zou zijn.” Na een stressvolle nacht en een telefoongesprek met zijn zus besloot hij om een duur lastminuteticket naar huis te kopen.
Quarantaine
Het was alleen niet makkelijk om terug naar huis te gaan. Nick had gehoord dat sommige landen Chinese burgers zouden weigeren die op de luchthavens wilden overstappen. Hij slaagde erin om na 50 uur Shanghai te bereiken met tussenstops in Helsinki en Singapore. Na aankomst moest hij vijf uur wachten totdat de overheid de eerste gezondheidsonderzoeken kon uitvoeren. Na nog eens tien uur in de bus kwam hij aan bij een hotel in zijn provincie Zhejiang, waar hij nu 14 dagen in quarantaine moet doorbrengen.
“Nu ik thuis ben, wordt alles via de provinciale overheid gecoördineerd. Omdat Nederland een risicoland is, mocht ik niet thuis in zelfquarantaine.” Tweemaal per dag komen artsen in beschermende pakken zijn hotelsuite in om zijn temperatuur op te nemen. Terwijl hij wacht, zorgt de overheid ook iedere dag voor drie maaltijden. Ondertussen heeft Nick zijn familie nog steeds niet gezien. “Ze sturen me allerlei lekkers dat ze beneden bij de conciërge achterlaten.”
Gewone leven weer op gang
Buiten het hotel komt het gewone leven in China langzaam weer op gang. Hoewel er nog beperkingen gelden voor mensen die zoals Nick terugkeren uit het buitenland, mogen de Chinezen de straat weer op. Nick legt uit: “Het Chinese beleid was heel anders dan het Europese beleid. In Europa is het erop gericht het aantal besmettingen af te remmen, terwijl we in China probeerden te voorkomen dat mensen überhaupt ziek werden.” Voor zover hij weet, zijn er niet veel nieuwe besmettingen in zijn provincie.
Heeft Nick advies voor studenten in Nederland die zich nog midden in de crisis bevinden? “Hou via het internet contact met elkaar en voorkom dat je geïsoleerd raakt. Dat is pas echt beangstigend.”
Grenzen dicht
Derdejaars IBCoM-student Zlata vloog halsoverkop terug naar Rusland om bij haar familie te zijn. “Zodra ik hoorde dat Rusland de grenzen zou sluiten, besloot ik om terug te gaan. Mijn vlucht vertrok twee dagen voordat de grenzen werden gesloten.” Ze is blij om haar familie weer te zien, maar zegt dat de situatie in Rusland ‘verwarrend’ is. “Er zijn hier niet veel bevestigde coronagevallen, maar de statistieken laten zien dat er wel een toename is van mensen die het virus hebben en dat is best eng. Alle restaurants en winkels zijn namelijk gewoon open en de meeste mensen gaan nog naar hun werk. Het coronavirus wordt veel besproken in het nieuws, maar meer alsof het iets is wat aan de andere kant van de wereld gebeurt.” Volgens Zlata nemen de Russen de situatie niet heel serieus. “Ik vrees dat we hier over een paar weken hetzelfde meemaken als in Europa en dat we allemaal in quarantaine moeten.”
Zlata wil zo snel mogelijk terug naar Rotterdam. “Ik moest heel snel vertrekken, dus de helft van mijn spullen ligt nog in mijn kamer.” Voorlopig blijft ze in Rusland om haar scriptie af te maken. “Ik zie er tegenop, omdat het heel lastig is om je scriptieproblemen via Skype te bespreken met je begeleider.” In eerste instantie kreeg ze niet zo veel steun van de universiteit. “Ik stuurde een e-mail naar onze afdeling, omdat het niet duidelijk was wat internationale studenten het beste konden doen.” Ze is wel blij met de nieuwe initiatieven van de universiteit, zoals Erasmus TV. “Via dit kanaal worden studenten op de hoogte gehouden van wat ze kunnen doen in deze stressvolle tijd.”
