‘Groot leeftijdsverschil in de les’
Pepijn op de Beek (18), Nederlandse student Geschiedenis: “Ik heb mijn middelbare school diploma hier in Rotterdam gehaald, en toch is het universiteitsleven iets heel nieuws. Een van de grootste verschillen is dat de lessen niet leeftijdgebonden zijn. Ik heb bijvoorbeeld een studiegenoot van 46 jaar. Dat is natuurlijk een groot leeftijdsverschil, maar als het om meningen gaat, zitten we aardig op één lijn. Ze is echt cool, ik vind haar heel interessant en vriendelijk. Zij zorgt voor een fijne sfeer in de groep.”
“Een ander verschil tussen universiteit en middelbare school is de campus. Op de middelbare school was geen ruimte beschikbaar om in alle rust te studeren. Ik studeer nu heel graag in de universiteitsbibliotheek. Het is daar stil en mooi. Ik ben nog niet in alle andere gebouwen geweest, maar overal waar ik kom, voelt het goed. Kleine details, bijvoorbeeld kunst, zorgen voor een prettige sfeer.”
“Ik ben tevreden met mijn studiegenoten. We hebben allemaal dezelfde interesses, maar de meningen lopen soms ver uiteen. Voor mij maakt dat de discussies tijdens de lessen interessanter. Ik zie mezelf hier al rondlopen, volgend jaar. Ik wil proberen er een tweede studie bij te doen, filosofie. Benieuwd hoe dat gaat.”
‘Minder druk dan bij Geneeskunde’
Lisanne Brouwer (19), Nederlandse student Psychologie: “Ik ben geboren en getogen in Nederland. Ik ging naar een Nederlandse middelbare school en daarna meldde ik me aan voor Geneeskunde aan Erasmus MC. Na een jaar besloot ik te switchen naar Psychologie, omdat ik het voeren van gesprekken met patiënten als arts of zelfs als psycholoog interessanter vond. Ik wil me specialiseren in klinische psychologie en als therapeut aan de slag gaan.”
“Als ik mijn vorige studie vergelijk met mijn huidige studie, denk ik als eerste aan druk. Bij Psychologie ervaar ik veel minder druk, niet alleen bij de studie, maar ook persoonlijk. Ik wil absoluut niet kwaad spreken, maar bij Geneeskunde zijn ze te streng, de academische verwachtingen zijn onrealistisch hoog. Terwijl ik bij de opleiding Psychologie de eerste dagen al hartelijkheid en een fijne sfeer opmerkte. Hier had ik vooraf niet over nagedacht en het was een aangename verrassing.”
“Ik heb gemerkt dat men denkt dat psychologie gemakkelijk en toegankelijker is. Daar ben ik het niet mee eens. Psychologie is een wetenschap. Ja, het is interessant, maar echt niet gemakkelijk. Ik vind de hoorcolleges van de opleiding heel goed. Ze zijn niet te moeilijk te volgen en zijn heel boeiend. Het gebeurt maar zelden dat mijn gedachten afdwalen.”
‘Wennen kost tijd’
Priyanka Shrivastava (26), student Economics & Business uit India: “India kent een totaal andere studie- en werkcultuur. Ik kom niet alleen uit een ander land, ik kom van een ander continent. Elke dag neem ik enorm veel uiteenlopende informatie op. De studiebelasting wordt nog zwaarder in combinatie met de cultuurshock en allerlei dingen die je als buitenlandse student moet regelen, zoals een kamer vinden en een bankrekening openen.”
“De eerste week was ik druk met mijn weg zoeken. En dat zie ik nu terug in mijn studieresultaten. Het studietempo is heel hoog en dat maakt het allemaal behoorlijk moeilijk en hectisch. Dus ik maak me nu al druk over de komende tentamens.”
“Voor ik hier aankwam had ik online al wat gelezen over de relatie tussen Nederlandse hoogleraren en studenten, dus ik wist wat ik kon verwachten. Ze zijn heel benaderbaar, vriendelijk en geduldig. Je vraag hoeft niet belangrijk te zijn en niemand lacht je uit om ‘domme’ vragen. En voor buitenlandse studenten zijn er veel vragen te stellen. Het uitgebreide studieplan dat bij aanvang werd verstrekt, biedt richtlijnen, niet alleen voor wat ik moet bestuderen, maar ook hoe ik kan studeren. Desondanks vraag ik mezelf soms af of ik het wel goed doe. Maar mijn instelling is: als ik dit kan, kan ik alles.”
