Tijdens een avondje uit met een groep promovendi van de RSM leerden Stephanie en Derck elkaar kennen. Toen stond Stephanie op het punt te vertrekken naar Colombia voor een consultancyproject en wilde ze salsadansen leren. “Ik dacht: het zou leuk zijn als je daar een klein beetje salsa kan dansen”, vertelt ze. Derck, die een salsadansles had gevolgd bij Erasmus Sport, bood zich aan om Stephanie te helpen met salsadansen. “En zo is op een salsa-avond de vonk overgeslagen”, vertelt hij. “Maar daarna hebben we nooit meer salsa gedanst”, lacht Stephanie.
Onopvallend
Het duurde niet lang voor de twee zeker wisten dat ze voor elkaar bestemd zijn. “Redelijk snel hadden we meteen het gevoel van dit is het”, vertelt Stephanie. Precies rond die tijd begon Derck aan zijn plan om Stephanie ten huwelijk te vragen.
Voor hun werk moeten ze vaak naar het buitenland voor een conferentie, een onderzoeksproject of lesgeven. Derck bedacht dat hij, elke keer als hij op reis ging, een geheime boodschap op een ansichtkaart zou sturen naar Stephanie. “De eerste kaart heb ik vanuit Berkeley gestuurd”, vertelt hij. Op elke kaart die hij in de tijd daarna stuurde, stond één, of soms twee, letters gemarkeerd met hartjes. “De hartjes waren zo onopvallend”, zegt Stephanie. “Als je een lief kaartje krijgt dan is het alleen maar leuk. Je zoekt ook niets achter zulke kleine dingen.”
PostSecret
Derck kwam op het idee omdat Stephanie gek is op PostSecret, een website die anonieme ansichtkaarten met geheimen publiceert. Aan het eind van de reeks ansichtkaarten heeft Derck ook een kaart – met zijn geheim – naar de website van PostSecret gestuurd.
De laatste kaart stuurde hij terwijl ze samen op vakantie waren in Zuid-Afrika. Voor de zekerheid ging hij daar ook op zijn knie. Natuurlijk zei Stephanie volmondig ‘ja’. “Het aanzoek was heel mooi”, vertelt Stephanie. Ook voor de verlovingsring had Derck zijn best gedaan. “Een jaar daarvoor waren we in Londen en toen zagen we een hele mooie ring”, vertelt Stephanie. Derck heeft de winkel achterhaald en de ring besteld. “Zo bijzonder dat het hem is gelukt om een jaar later de ring alsnog te vinden.”
Na het aanzoek in Zuid-Afrika vond Stephanie de kaart van Derck in de brievenbus, met een laatste aanwijzing. “Daar stond dat ik op PostSecret moest kijken.” In twee jaar tijd heeft Derck veertien ansichtkaarten gestuurd. “Als je de kaartjes op volgorde naast elkaar legt, dan vormen de letters met een hartje de vraag: will you marry me?”
Nooit ruzie maken
De romantiek spat er vanaf bij het koppel. Ze spreken alleen maar vol lof over elkaar. “Stephanie is lief, slim en heel mooi”, zegt Derck. “Er is niemand leuker dan zij, dus dan dacht ik snel: die moet ik hebben.” En Derck is een échte man, vindt Stephanie. “Maar tegelijkertijd is hij heel zorgzaam, lief en beschermend. Ik vind hem daarnaast ook de meest sexy man van de RSM.”
Ze hebben meer overeenkomsten dan verschillen met elkaar, vindt het koppel. “We houden allebei van de wereld ontdekken, reizen, dingen proberen”, vertelt Stephanie. Maken ze wel eens ruzie? “Nog nooit”, zegt ze. “Wij zijn niet de moeilijkste, dus we maken ons niet druk over de kleine dingen in het leven.” Derck is het ermee eens. “We hebben wel eens een meningsverschil, maar denken dan al snel ‘is dit het wel waard om ruzie over te maken?’ Maar misschien ook omdat wij net drie jaar samen zijn? Na dertig jaar is het misschien anders”, lacht hij.
Een trouwdatum heeft het koppel nog niet, maar waarschijnlijk gaat het ergens in oktober volgend jaar gebeuren. Zo hebben ze de tijd en ruimte om alles goed voor te bereiden. “Ik ben net gepromoveerd en ga binnenkort aan de slag in de energiesector buiten de academische wereld”, vertelt Derck. “Stephanie gaat begin volgend jaar promoveren, en daarna zullen we meer tijd hebben om de bruiloft te plannen.” Een vast beeld van hun droombruiloft hebben ze nog niet, maar wel dat het groen moet worden, want Stephanie houdt van planten. “Voordat ik Stephanie leerde kennen, had ik maar twee planten”, zegt Derck. “Nu hebben we er een stuk of vijftig thuis.”
