Vrije school

“Ik heb vanaf mijn achtste op de Vrije School gezeten. Ze hadden elk jaar een herfstmarkt op school en een vrouw verkocht daar poppen. Ik was er toen al iets te oud voor, maar ik vond die poppen wel onwijs leuk. Later werkte ik al op de EUR en dan ben je op een gegeven moment alleen nog maar met werk bezig. Dus zocht ik een hobby. Toen ben ik een cursus poppenmaken gaan doen.”

Natuurlijke materialen

“Waldorfpoppen maken vereist een bepaalde techniek. Je begint met een zak wol in de vorm van een tennisbal, dat wordt het hoofd. Daarna komt het lijf. Een Waldorfpop heeft specifieke kenmerken: het moet van natuurlijke materialen gemaakt zijn. Schapenwol, biologisch katoen. En er mogen geen scherpe onderdelen aan zitten. Dus geen plastic ogen, maar geborduurde.”

Lap met een hoofdje

“Voor elke leeftijdscategorie heb je een verschillende soort pop. Voor kleintjes heb je een lap met een hoofdje, en een neutrale gezichtsuitdrukking. Zodat het kind zelf kan fantaseren hoe de pop zich voelt. Voor de iets oudere kinderen heb je stevige poppen, die niet makkelijk kapot te scheuren zijn. Daarna komt de pop met kleertjes die makkelijk aan en uit te trekken zijn, en de oudste kinderen willen meer details.”

“Elke pop is uniek. Als je het draad van de ogen drie millimeter lager doet heb je alweer een totaal ander gezicht, veel jonger. Als de ooglijn juist wat hoger is, wordt het gezicht weer langer. Soms heb je niet eens goed in de gaten waardoor het komt. Het is handwerk, dus je kunt ook niet een pop opnieuw bestellen die al verkocht is.”

Veel werk

“Ik maak nu ongeveer één pop per maand. Het kost me ongeveer 32 uur per pop. Op de website Etsy heb ik een winkeltje, Kleine Juffies. Ik zou er heel graag m’n geld mee willen verdienen, maar gezien het werk dat je erin moet steken, zul je er altijd iets naast moeten blijven doen. Als het fulltime zou kunnen , zou ik het doen.”

Lees één reactie