De volgende ochtend zit ik in college, Eigentijdse Geschiedenis. Het is alsof er ter plekke een extra hoofdstuk aan mijn collegestof geplakt is. De les gaat uitsluitend over de aanslag en wat dat betekent voor de wereld. In de kroeg gaat de discussie verder. Een paar maanden later wil ik op de fiets springen voor college, als het Journaal de tv-uitzending onderbreekt. Pim Fortuyn is neergeschoten. Tijdens het college horen we dat hij dood is. De geschiedenisboeken worden wederom herschreven terwijl we ze lezen. Ik herinner me de colleges van Hans Renner, die vluchtte voor het communistische regime in Tsjechoslowakije en enige gelijkenis vertoonde met Sovjetleider Michael Gorbatsjov. Dan plakte hij een nepwijnvlek op z’n voorhoofd en toastte de hele zaal een glas wodka. Marinus Wes was hoogleraar Oudheid maar had als motto: alles langer dan vijf minuten geleden behoort tot het domein van de Oudheid. En dus besprak hij tijdens zijn befaamde kerstcolleges alle periodes van de geschiedenis in één multimediaal spektakel. Van Jezus tot Bob Marley, voor Wes was het een kleine stap.

EM bestaat 20 jaar en onder de categorie 20 jaar EM verschijnen tijdens de kerstperiode allerlei artikelen die terugblikken op twintig dikke jaargangen Erasmus Magazine. In de rubriek ‘Toen ik 20 was’ kijken de vaste redacteuren van EM terug op hun studietijd, inmiddels één, twee of meerdere decennia geleden.

De opwinding in dat eerste jaar verdween naar de achtergrond toen de wereld wat tot rust kwam en het bleek dat het tentamen Oudheid helemaal niet over Bob Marley ging. Ik moest hertentamens doen in augustus, waardoor de zomer van 2002 er een werd van blokken in de snikhete zon. Op ons dakterras, liggend in een opblaasbootje met een laag lauw water erin, studeerde ik op Grieken en Romeinen in de context van de wereldgeschiedenis. Ondertussen kwamen de studiegenoten die hun tentamens wél gehaald hadden langs voor een biertje, en om te vertellen welk historisch werk ze nu weer aan het lezen waren. Daar, gekleed in zwembroek en met een biertje en een boek in mijn hand, besloot ik dat – in tegenstelling tot Wes – mijn interessegebied uitsluitend alles korter dan vijf minuten geleden beslaat. Na mijn bachelor Geschiedenis schakelde ik over op een master journalistiek en keek nooit meer om. Het tentamen haalde ik pas bij de derde poging.

Elmer Smaling (1981)