De juiste keuze

Ik zit nu bijna twee jaar namens de ESHCC in de Universiteitsraad. Dit jaar ben ik door mijn collega’s in de Raad verkozen tot voorzitter van de stafgeleding. Hoewel stafleden en studenten formeel hun aparte secties in de Raad hebben, werken we intensief samen. Zo kunnen we de vragen stellen en kwesties onderzoeken die even prangend zijn voor zowel wetenschappers, docenten, ondersteuners als studenten op onze universiteit.

(tekst gaat verder onder het kader)

Bijvoorbeeld, waarom telt de EUR zo weinig vrouwelijke hoogleraren en decanen, zeker in verhouding tot andere Nederlandse universiteiten? Is het nou wel zo logisch dat de universiteit het meeste geld geeft aan faculteiten die de meeste studenten afleveren? Is investeren in internationalisering de meest geschikte manier om onderwijs voor lenende (Nederlandse) studenten te verbeteren? Is het wenselijk dat zoveel van het onderwijs op onze universiteit verzorgd wordt door jonge mensen zonder vaste aanstelling? Waarom wordt de kwaliteit van onderzoek en onderwijs op onze universiteit nog steeds bepaald op basis van indicatoren waarvan we allang weten dat ze problematisch zijn?

Als Universiteitsraad hebben wij respect voor het feit dat een aantal van deze antwoorden door wettelijke kaders, verwachtingen van het ministerie, of internationale wetenschappelijke spelregels wordt bepaald. Maar wij komen in actie wanneer blijkt, vaak uit ons eigen kritische onderzoek, dat centrale en facultaire bestuurders keuzes maken die conflicteren met de belangen van ondersteuners, onderzoekers, docenten en studenten op onze universiteit. Zo wordt de Wet Werk en Zekerheid te vaak misbruikt om nog meer tijdelijke contracten af te sluiten. Terwijl wij vinden dat die wet gebruikt moet worden om jonge, enthousiaste wetenschappers die cruciaal zijn in onderwijs, aan de EUR binden.

Zo worden resultaten van het recente Medewerkertevredenheidsonderzoek (MTO) gepresenteerd als bewijs van winst en vooruitgang, terwijl de Universiteitsraad in die resultaten juist weer bevestigd ziet dat te hoge werkdruk een gigantisch probleem op de hele EUR is. En zo werd het financiële model van de EUR niet lang geleden geëvalueerd door de bestuurders als een bij voorkeur te handhaven model. De Universiteitsraad zet echter grote vraagtekens bij dit model, omdat het actief de ongelijkheid tussen faculteiten in stand houdt en het nadenken over studenten in termen van ‘rendementen’ alleen maar aanmoedigt.

Deze lente presenteert een speciale werkgroep van de Universiteitsraad haar voorstellen om werkdruk en tijdelijke contracten op de EUR te reduceren. We werken daarbij nauw samen met vertegenwoordigers van de verschillende vakbonden. En de Commissie Financiën van de Raad zal het kritische debat over een eerlijke financieel verdeelmodel blijven aanwakkeren.

Als Raad willen we dat bestuurders op een aantal belangrijke vlakken andere, betere keuzes maken. We zijn trots op wat we tot nu toe als Raad bereikt hebben. Namelijk: meer inspraak van studenten over de besteding van de gelden die vrijkomen door invoering van het leenstelstel. Betere centrale informatievoorziening voor faculteitsraden en opleidingscommissies in het kader van de nieuwe Wet Hoger Onderwijs. Steeds meer draagvlak voor een cultuur waarin diversiteit geen financiële lastenpost is, maar een morele plicht, zeker op een universiteit als de onze, in een stad als de onze.

Maar we zijn nog lang niet klaar. De ‘Bussemakergelden’, ter bevordering van meer vrouwelijke hoogleraren, moeten worden verdeeld, nieuwe bestuurders moeten worden aangesteld, opleidingscommissies moeten medezeggenschapsorganen worden. Allemaal dossiers waarin de juiste keuzes moeten worden gemaakt en waarin de Raad haar stem nadrukkelijk zal laten horen.

Volg deze ontwikkelingen vanaf nu op deze plek bij EM, waar Wies Bontje, voorzitter van de studentengeleding, en ik elkaar af zullen wisselen.

Dr. Jiska Engelbert

Voorzitter Stafgeleding Universiteitsraad

[email protected]