De basisbeurs is afgeschaft en dat voelen studenten geneeskunde in hun portemonnee. Hun studie duurt door de coschappen twee jaar langer dan de meeste studies. Tijdens de coschappen is er te weinig tijd voor een bijbaantje. Ook krijgen ze geen stagevergoeding.
“De studieschuld van geneeskundestudenten was al anderhalf keer hoger dan die van anderen, nu wordt het alleen maar meer. Dat is een unieke situatie, daar vragen we een tegemoetkoming voor”, zegt actievoerder Christiaan Ponsen namens enkele verenigingen van geneeskundestudenten waaronder het Rotterdamse MFVR. Ze doen deze week met allerlei acties een uiterste poging om minister Jet Bussemaker van Onderwijs te overtuigen van hun leed.
Op een houtje bijten
Komende donderdag zal een landelijk gecoördineerde actie plaatsvinden. “We willen met zijn allen op een houtje in de vorm van een tongspatel gaan bijten en foto’s daarvan delen op social media. We hopen dat de actie op die manier viral gaat,” aldus Bo van den Berg, commissaris onderwijs extern van de Medische Faculteitsvereniging Rotterdam.
Rond 12.30 uur vraagt de MFVR de Rotterdamse studenten zich te verzamelen in de passage van het Erasmus MC om gezamenlijk een foto te maken. Als studenten daarbij niet aanwezig kunnen zijn mogen ze ook online selfies plaatsen om aandacht voor het probleem te vragen.
Bussemaker ziet niet in waarom de stagevergoeding nodig zou zijn. Studenten geneeskunde gaan genoeg verdienen om hun hogere studieschuld af te lossen, heeft ze berekend. Voor hen geldt verder hetzelfde als voor alle andere studenten met een schuld: ze mogen aflossen naar draagkracht en het restant wordt na 35 jaar kwijtgescholden. Bovendien zouden coschappen volgens Bussemaker geen echte stage (met vergoeding) zijn, maar een opleidingsplaats.
‘Betaling is iets tussen werkgever en stagiair’
Dat laatste vindt haar partijgenoot en Tweede Kamerlid Amma Asante een beetje vreemd argument. “Je kunt ingewikkeld doen over de definitie van een stage, maar je maakt gebruik van de ogen, handen en voeten van studenten geneeskunde. Het bevreemdt me dat coassistenten geen stagevergoeding krijgen en ik ben ook wel benieuwd waarom de ziekenhuizen die niet willen betalen.”
Maar Asante gaat er niets aan veranderen. “Het is niet aan de politiek om tegen een werkgever te zeggen wat die moet betalen”, vindt ze. “Dat is iets tussen de werkgever en de stagiair zelf.”
Haar coalitiegenoot Pieter Duisenberg (VVD) onderstreept wat de minister zegt. “Wij vinden de uitleg van de minister heel plausibel”, zegt hij. “Ik zou dit ook niet willen afschuiven op werkgevers en werknemers. Ik denk dat de minister heel duidelijk is geweest over het principe.”
