Jeffrey’s party report: Harbour Union x Modular

Als je nagaat dat Harbour Union al een heuse fanbase heeft opgebouwd na slechts één zeer geslaagde Konigsnach editie, dan is het vanzelfsprekend dat de verwachtingen voor deze editie sky high zijn. Deze reputatie is natuurlijk niet zómaar verkregen, en wat dit feest dan ook met name uniek maakt is de zogenoemde Wall of Sound.  Daarnaast zorgt het samenwerkingsverband met Modular voor een evenwichtig mengsel van grote internationale techno en house-artiesten aan de volumeknoppen.

Als bezoeker van de eerste editie van Harbour Union en vaste klant bij de Maassilo kon ik me voorafgaand wel iets bij dit spektakel voorstellen. Ik verwachtte een obscure en duistere setting in het industriële pakhuis, tezamen met kwalitatief goede techno en house, knallend uit een stapel speakers hoger dan het publiek. Kortom, hoge verwachtingen met gezonde spanning alom.

Nog voordat het feest begon kregen we helaas slecht nieuws te horen: een grote naam op de line- up, ‘The Black Madonna‘, was door omstandigheden verhinderd. Gelukkig had de organisatie een sterk oplossend vermogen en wat er volgde was misschien nog wel beter dan de originele houseprogrammering. De open plek werd namelijk opgevuld door een eenmalige back to back van de al aanwezige houselegendes Ben UFO en Job Jobse!

De beleving staat volgens de organisatoren centraal, en als ik mijn Modular-beleving in één zin zou moeten verwoorden, dan zou ik deze beschrijven als een bijzonder intieme en intense beleving met heel veel fijne house deuntjes neerdalend op een dampende dansvloer vol mensen in euforie. Als ik hierbij nog vermeld dat de raketjes vrijwel letterlijk over de toonbank vlogen, dan weten jullie hopelijk genoeg 😉

Naast de housy Modular stage was er natuurlijk ook nog de, met speakers beklede, Harbour Union stage, gereserveerd voor puur en keihard technogeweld. De belangrijkste speler hier was DVS1, en hij was dan ook verantwoordelijk voor de Wall of Sound. Naast een immens hoog volume gaat er nog heel veel meer schuil achter deze geluidsinstallatie.

Samengevat zorgt deze installatie voor een gelijk verdeeld, krachtig en helder geluid, waarbij de focus ligt op de verplaatsing van luchtdruk. In dit opzicht zorgt de Wall of Sound dan ook voor de perfecte combinatie tussen het horen van het geluid, en het fysiek voelen daarvan. DVS1 zei hier zelf heel treffend het volgende over: ”We luisteren via ons lichaam naar muziek, en als je die muziek letterlijk voelt drukken op je lichaam geeft dat een hele intense en bijna perfecte beleving.” 

Het sprak voor zich dat de trommelvliezen hier zware klappen zouden krijgen en hier gold het gezegde ‘een gewaarschuwd mens telt voor twee’ meer dan ooit. Voor de ongelukkige, die hun gehoorbescherming waren vergeten, was er altijd nog de optie om ze op het feest zelf voor een schappelijke prijs aan te schaffen. Dit was oprecht nodig om een ongewenst bezoek aan de KNO-arts op maandagochtend te voorkomen.

Pluspunten:
+ Bewegingsruimte
+ Relatief goedkope tickets
+ Intieme sfeer
+ Originaliteit van het soundsystem
+ Industriële setting
+ Heerlijke muziek
+ Oplossend vermogen
+ Goede ventilatie

Verbeterpunten:
-+ Simplistische (sterke) line up met weinig keuze, door slechts twee beschikbare zalen
– De piep in mijn oren
– Extra’s zoals vuurwerk, massagetafels en snoepmeisjes hadden de unieke ervaring nog specialer gemaakt

Al met al genomen was dit simpelweg wederom een topfeest, waarbij de Wall of Sound zich dubbel en dwars heeft bewezen. Ik ga er dan ook vanuit dat er volgend jaar weer een editie zal zijn en reken maar dat ik dan weer van de partij ben. Bedankt voor dit mooie feestje & hopelijk tot volgend jaar!