Koningsdag 2016: dansen in de regen

Een kroketje uit de muur, of fietsen door weer en wind, ze draaien er hun hand niet meer voor om. Na het vieren van het Maastrichtse carnaval en het bijwonen van de Sinterklaasintocht, duikt EM-verslaggever Job met internationale studenten in Nederlands koninklijkste feestje: Koningsdag.

Nog geen acht maanden geleden verruilden de studenten hun thuisland voor Rotterdam. Ze komen uit landen als Singapore, Oostenrijk, Italië, Griekenland, Finland, Duitsland en Groot-Brittannië, maar lieten hun vertrouwde omgeving achter om hier te gaan studeren. “Ik wil Koningsdag echt niet missen, er wordt al weken lang door internationale studenten over gesproken”, zegt de Finse Emma Korhonen. EM-verslaggever Job Zomerplaag ging met een groep internationale studenten op stap tijdens hun eerste Koningsdag.

‘Het moet oranje of rood-wit-blauw zijn.’ Met die opdracht in hun achterhoofd gaan Deeksha Bhaskar en Will Pearson, psychologiestudenten uit respectievelijk Singapore en Engeland, de dag voor Koningsdag op zoek naar een toepasselijke outfit voor morgen. Na een rondje Action, Wibra, Hema en Xenos hebben ze voor een paar euro alles wat ze nodig denken te hebben: vlaggen, haarspray, brillen en oorbellen. Alleen valt het aanbod van oranje spullen hen wel enigszins tegen. “Misschien komt dat doordat Nederland zich niet geplaatst heeft voor het Europese Kampioenschap voetbal?”, grinnikt Will. Tot grote hilariteit stuiten ze even later in de Xenos op een heuse ‘willy warmer’, een sok voor om de koningsgezinde jongeheer. Desalniettemin adviseert Deeksha Will de willy warmer te laten liggen voor een volgende klant.

Op de ochtend van Koningsdag trekt een geur van pannenkoeken, saucijzenbroodjes en (oranje) tompoezen door de Kralingse straten. De studenten zijn door Deeksha uitgenodigd voor een heuse koningsdagbrunch. De opkomst is behoorlijk; Deeksha’s studentenkamer staat vol met internationale studenten die even later een eerste – en naar zal blijken beslist niet een laatste – toast uitbrengen op de koning. De wetenschap dat hun favoriete gerechten – pannenkoeken en saucijzenbroodjes – het hele jaar rond kant-en-klaar te koop zijn bij de Albert Heijn wordt met luid gejuich onthaald. Er blijkt dus nog genoeg te ontdekken voor de internationale student.

Na de laatste pannenkoek vertrekt het gezelschap naar de vrijmarkt op de Blaak. “Ik vind het erg rustig op straat voor een nationale feestdag. Ik zie bijna geen feestende mensen, en al helemaal niet in het oranje”, zegt de Oostenrijkse student Marcus Opitz. Op weg naar de vrijmarkt gaat het gesprek vooral over het slechte weer. En klagen over het weer dat blijkt een kunst die iedereen, van Singapore tot Finland, verstaat.

Na een kort bezoek aan de vrijmarkt, die vooral uit hoosbuien en niet uit de gehoopte schattige kindjes bestaat, vertrekt de groep naar het Kroonfestival. Dit dancefestival wordt al een aantal jaren gehouden op het Willemsplein, onder de Erasmusbrug. Wills handen zijn inmiddels zo koud dat hij ze opwarmt aan het lauwe bier.

De organisatie van het Kroonfestival heeft echter rekening gehouden met het barre weer: er is behalve bier koffie, thee en hete choco te koop. En er worden roze regenponcho’s uitgedeeld. Dankzij de regelmatig overtrekkende buien, kleurt daardoor zo eens in het halfuur het volledige festivalpubliek roze. De regen en de wind weerhouden de studenten er echter niet van om te dansen op de opgewekte housemuziek van Alle Farben. “Zolang je danst boeit de regen niet”, zegt de Duitse Lisa Wan. De grote oranjeroze massa trekt veel bekijks vanaf de Erasmusbrug. Wanneer een oudere man meedanst, keert het festivalpubliek de DJ de rug toe en maken de man op de brug deelgenoot van het nationale feestje.

Na zo’n beetje evenveel regenponcho’s als plastic bekertjes bier versleten te hebben, besluit een deel van de groep de warmte op te zoeken in een café in het Witte de Withkwartier. De overgebleven studenten proberen weer warm te worden door het eten van een paar patatjes met. Een halfuurtje later verlaten ook zij het festivalterrein. Dat je de polsbandjes van het festival niet mee mag nemen naar huis vindt de Duitse Kathrin Uh maar raar. Kathrins argument dat ze een aandenken wil hebben aan haar eerste Koningsdag wordt weggelachen door de mensen van de beveiliging. “Waarom doen ze zo streng?”, vraagt ze zich teleurgesteld af.

Een kwartiertje later – het is ondertussen een uur of tien – vinden we de rest van de groep in een hoekje van café De Witte Aap. Gehuld in oranje W-halsshirts van Heineken zitten een Engelsman, een Duitse en een Oostenrijker gebroederlijk naast elkaar. Onder het genot van het laatste biertje van de avond, blikken ze terug op een geslaagde dag al vinden ze dat Koningsdag 2016 minder intens is gevierd dan ze hadden verwacht. Dat zal zijn gekomen door het slechte weer denken ze, en ach, dat hoort ook helemaal bij ‘the real Dutch experience’.