Een groot deel van je studententijd bestaat uit lezen over theorieën en modellen. Iets doen voor het goede doel én dan ook nog eens de theorie in praktijk brengen is dan ook de ideale combinatie. Dat weten de volgende organisaties maar al te goed.
Teddy Bear Hospital - IFMSA-NL
Olivia Manse (22), student Psychologie neemt deel aan het Teddy Bear Hospital.
Het Teddy Bear Hospital is een van de projecten van de International Federation of Medical Student’s Association – the Netherlands (IFMSA-NL). Kinderen tussen de vier en zes jaar nemen hun ‘zieke’ knuffel mee naar het ziekenhuis. De studenten spelen voor dokter en behandelen ‘de patient’. Een commissie van tien mensen benadert scholen en organiseert het evenement. Afgelopen jaar speelden zo’n honderd studenten dokter tijdens het evenement. Gemiddeld negen scholen doen mee, dit jaar worden er rond de 530 kinderen verwacht.
Sinds: Het Teddy Bear Hospital wordt op alle medische faculteiten in Nederland uitgevoerd. In Rotterdam wordt dit jaar de dertiende editie gehouden in de week van 21-24 maart.
Doel van het Teddy Bear Hospital is om kinderen op een speelse manier kennis te laten maken met de gezondheidszorg.
Het Teddy Bear Hospital heeft een speciaal plekje in het hart van Manse. “Op mijn vierde werd ik ineens ziek. Ik kon niets binnenhouden. De huisarts kon niets vinden, maar gaf me voor de zekerheid een prik. Ook de arts daarna kon niets vinden, maar wederom kreeg ik een prik. Ik was doodsbang. Ze moesten me met z’n vieren vasthouden als de huisarts met een injectienaald in mijn buurt kwam. Omdat de oorzaak nog steeds niet bekend was, lag ik drie dagen in het ziekenhuis. Ik herinner me nog steeds de angst die ik toen voelde.
Zo’n ziekenhuis is voor een kind gigantisch groot, het ruikt gek, het is koud en dan komt er ook nog een meneer of mevrouw met koude handen je onderzoeken. Die vertelt dan aan je ouders wat er aan de hand is, maar als kind krijg je daar niets van mee. Dat vind ik echt een gemis. Het zou zo fijn als een dokter me toen had verteld waarom ik een prik kreeg, wat die prik precies deed en dat ik me daarna beter zou voelen.
Ik vind het dan ook mooi dat ik kan meehelpen met het Teddy Bear Hospital. Het is niet alleen fijn voor de kinderen als ze begrijpen hoe het werkt, maar ook voor de arts zelf is het nuttig. Want bange kinderen vertellen niet zo snel waar ze last van hebben, omdat ze niet weten wat de gevolgen zijn. Mijn broertje bijvoorbeeld was zo bang dat hij bij de dokter niet toegaf ergens pijn te hebben. In zulke gevallen wordt een diagnose stellen natuurlijk moeilijk.
Het is echt leuk om te zien hoe blij de kinderen zijn als je langskomt bij de scholen. Dat ze zo graag mee willen helpen om de teddybeer te onderzoeken. De kinderen hebben een leuke dag en ze leren er ook nog wat van. Ook voor de vrijwilligers is het nuttig. Want als het je lukt om iets goed uit te leggen aan kinderen, dan kun je het aan iedereen uitleggen.”
Charity Consulting - In Duplo
Charity Consulting is een commissie van In Duplo, de studievereniging voor studenten Economie en Recht. De commissie is afgelopen collegejaar opgezet en bestaat uit een poule van ongeveer veertig studenten die op projectbasis samenwerken.
Groepjes van vijf à zes studenten worden gekoppeld aan kleinschalige projecten van Rotterdamse stichtingen. De opdrachten zijn uiteenlopend. In het verleden hebben studenten geadviseerd hoe de bedrijfsvoering te verbeteren en een bedrijfsplan opgezet.
Tot nu toe zijn net twee projecten afgerond en momenteel loopt er een project met de Rotterdamse munt.
Vrijwilligerswerk combineren met iets waar we echt goed in zijn, zo omschrijft voorzitter Job Heidkamp de werkzaamheden van Charity Consulting. “We doen jaarlijks een paar kleine evenementen voor het goede doel. Koken voor daklozen bijvoorbeeld. Die activiteiten worden altijd goed ontvangen door onze leden en daarom wilden we meer doen”, legt Heidkamp uit. “Maar iedereen kan meehelpen met koken of een wandeling maken met ouden van dagen. We wilden het vrijwilligerswerk combineren met iets waar we zelf goed in zijn. Als consultant kunnen we wel echt iets unieks bieden aan de mensen die het nodig hebben.”
Pro Bono Commissie - JFR
Aan de hand van een zelf ontwikkelde lesmodule laat de commissie basisschoolkinderen op een speelse manier kennismaken met het Nederlandse rechtssysteem. Vragen die aan bod komen zijn ‘Wat is een rechter?’ en ‘Waarom hebben we rechten en plichten?’. De lesmodule wordt momenteel door 11 basisscholen gebruikt.
De commissie Pro Bono is afgelopen jaar opgezet en bestaat uit negen leden. Daarnaast gaan er nog meerdere studenten mee naar de scholen.
De commissie wil met de module het rechtsbewustzijn in verschillende lagen van de samenleving vergroten.
Involve - EFR
Eva van de Kraats (22), heeft net de International Bachelor Economics and Business Economics afgerond, en is momenteel fulltime commissielid Business Week bij de EFR. Afgelopen jaar ging ze namens Involve naar Kenia.
Involve is een project van de EFR dat als doel heeft academische kennis in de praktijk te brengen. Jaarlijks zoekt de Involve-commissie een onderzoeksproject uit in samenwerking met een NGO. Een groep van twintig studenten doet drie maanden bureauonderzoek en vervolgens een maand veldonderzoek. Aan de hand van de resultaten stelt de groep adviezen op.
De organisatie bestaat vijf jaar. In de afgelopen jaren hebben studenten onderzoek gedaan naar schoon drinkwater in Kameroen, duurzame energie in Ghana, jeugdwerkloosheid in Uganda en een duurzame relatie tussen natuur en mens in Kenia.
Aan de hand van de onderzoeksresultaten stelt de groep adviezen op. In 2015, het jaar van Van de Kraats, werkten Involve samen met het International Fund for Animal Welfare (IFAW).
“Dit wil ik gaan doen, was mijn eerste gedachte toen ik hoorde van het project in Kenia,” vertelt Van de Kraats. “Het leek me zo vet. Echt iets nuttigs doen waar de mensen op lange termijn ook nog wat aan hebben.
Na drie maanden bureauonderzoek vertrokken we eindelijk naar Kenia. Voor het onderzoek interviewden we mensen die werkzaam waren bij lodges, HIV-supportgroepen en NGO’s. Onze eerste stop was Nairobi, dat was behoorlijk wennen. Het hostel was omheind, ’s avonds was het niet veilig om buiten te lopen. De week daarop logeerden we in een dorp in het gebied, bij het Amboseli Nationaal Park, waar we het onderzoek uitvoerden.
De bewoners waren van een Masai-stam. Ze waren allemaal zo aardig voor ons en bedankten ons voor onze hulp. Het was zo mooi daar dat we eigenlijk niet meer weg wilden.
Het onderzoek was een bijzondere ervaring. Ik heb genoten van de natuur en de mensen die ik heb leren kennen. Maar soms was het ook wel gek om daar te zijn: sta je voor een enorm luxe lodge en de buren wonen dan in een hutje bedekt met stro. De tegenstelling is zo groot.”
