In Hongkong zijn de laatste weken massale studentendemonstraties. IBA-studente Elisa Pasch studeert een half jaar aan de Chinese University of Hong Kong, de plek waar de protesten begonnen. Ze volgt de ontwikkelingen op de voet.
Waarom zijn studenten massaal de straat opgegaan in Hongkong?
“Allereerst natuurlijk omdat ze meer democratie willen. Het stadsbestuur werd tot voor kort aangewezen door een comité van Chinagezinden. In 2017 zouden er vrije verkiezingen komen, maar de kandidaten moeten eerst worden goedgekeurd door Peking. Op de achtergrond speelt echter nog meer. De huizenprijzen zijn bijvoorbeeld torenhoog en studenten moeten na hun afstuderen tien jaar thuis blijven wonen omdat een zelfstandige woning onbetaalbaar is. Er heerst een sterk gevoel van onmacht. De demonstranten hebben het idee dat Hongkong door China en het bedrijfsleven wordt bestuurd. En tegelijkertijd is het ook een identiteitskwestie. Hongkongers moeten maar weinig hebben van Chinezen, die ze mainlanders noemen.”
Admirality, een van de plekken waar de demonstraties plaatsvinden
Is het alleen een studentendemonstratie?
“Zo is het begonnen, en de studentenorganisaties zijn nog steeds de dragende kracht. Maar ook veel oudere Hongkongers sluiten bijvoorbeeld na hun werk aan op de plekken waar wordt gedemonstreerd. Toch is er ook wel weerstand tegen de protesten. Een huisgenoot vertelde bijvoorbeeld dat hij stiekem meedoet aan de betogingen omdat zijn hele familie fel tegen is.”
Het protest begon vrij plotseling. Had je door dat er iets stond te gebeuren?
“Zo plotseling was het niet. De class boycott op 22 september op de Chinese University of Hong Kong was vooraf gepland. In mijn eerste colleges vroegen docenten al wie er mee zou doen. Alle colleges zijn zelfs opgenomen, zodat de demonstrerende studenten niets zouden missen. Duizenden studenten hadden zich verzameld op het centrale plein van de Chinese University. Toen het zich op 28 september verplaatste naar de stad en de politie geweld ging gebruiken is het protest nog veel groter geworden.”
Duizenden studenten verzamelen zich op 22 september op het centrale plein van de Chinese University of Hong Kong
Op dat moment was je zelf op reis in China. Kreeg je vanuit daar iets mee?
“Ik had een proxy geïnstalleerd, zodat ik vanuit China kon facebooken. Dus ik heb veel kunnen volgen. Mijn Hongkongse facebookvrienden hebben bijvoorbeeld bijna allemaal hun profielfoto veranderd in een geel lintje, naast de paraplu’s het symbool van de protesten.
“In China heb ik ook kranten gelezen om te zien hoe er over werd geschreven. Er wordt wel feitelijk bericht over de demonstraties, maar de informatie is erg eenzijdig.”
En de gewone Chinezen?
“Dat is moeilijk in te schatten. Ik sprak op weg naar de Chinese Muur wel een jongen die nogal fel tegen was. Mijn reisgenoot had video’s van een van de demonstraties laten zien. Die Chinese jongen sprak helaas vrij beperkt Engels, maar hij was duidelijk: ‘I hate them’.”
Wat merk je op straat van de protesten?
“Ik woon vrij ver uit het centrum, dus ik zie er niet zo heel veel van. Ik ben gaan kijken bij Mong Kok, een van de plekken waar de betogers ook in tentjes op straat slapen. Maar toen ik er was waren de heftigste demonstraties al voorbij en waren er ‘s avonds een paar honderd mensen. Dat is ook wel logisch, want veel betogers slapen ook in tentjes op straat. Ik kan me niet voorstellen dat je dat wekenlang volhoudt.
“Wat ik wel merk is dat werkelijk iedereen het erover heeft. Dagelijks hoor je het laatste nieuws van huisgenoten en medestudenten. De deurposten van het studentencomplex waar ik woon zijn ook versierd met de gele lintjes.”
De deurposten van het studentencomplex waar Elisa woont zijn versierd met gele lintjes, net als de paraplu symbool voor de protesten
Wordt er in college ook aandacht aan besteed?
“Niet in college, maar ik krijg wel bijna dagelijks mail van de universiteit. Vanuit verschillende faculteiten is er veel steun. Alumni van de rechtenfaculteit hebben bijvoorbeeld juridische hulp aangeboden na het politiegeweld. En de geneeskundefaculteit staat klaar om medische hulp te verlenen. Ook de psychologen hebben per mail laten weten dat ze bijstand willen bieden. Zelfs het bestuur van de universiteit mailt dat ze met tranen in de ogen naar de televisiebeelden kijken. Ik sta er echt van te kijken hoeveel steun er is vanuit de universiteit.”
Heb je enig idee hoe het nu verder gaat?
“De betogers gaan dit weekend overleggen met het stadsbestuur, tot dan blijven ze demonstreren. Het ligt natuurlijk een beetje aan de uitkomst, maar het zal niet zomaar voorbij zijn. Het gerucht gaat dat er al plannen zijn voor nieuwe demonstraties. De tactiek is om steeds weer op nieuwe plekken op te duiken, om er een verrassingselement in te houden.” TF
Demonstranten luisteren naar een speech
