Strijd der strijden
Op een door de rechtenfaculteit georganiseerd symposium over vrouwenemancipatie werd
arabist en feminist Petra Stienen bekroond met de ‘Vrouwen in de Media Award’,
vanwege haar ijzersterke optredens in de media. Zelf in het hol van de masculiene leeuw,
bij ‘Pauw & Witteman,c>, wist zij zichzelf staande te houden; de wijze waarop
zij de zelfverklaarde libidineuze vrouwenverslinder Jeroen Pauw wist te weerstaan,
was prijzenswaardig. Toch is het eigenlijk te treurig voor woorden dat een dergelijke
‘award’ nodig is om de zichtbaarheid van vrouwen in de media te promoten en te
stimuleren.
Over juist de machtige beeldvormende mediamachine ging ook de documentairefilm ‘Miss
Representation’, die voorafgaand aan het symposium werd vertoond. De film toont aan
hoe de vrouw door testosterongedreven makers in de media wordt geportretteerd als een
lustobject, een babydoll, een publieke vrouw die in dienst staat van de man. Weinig mensen
staan stil bij dit doorgedrukte label. Van jongs af aan onderwijst de invloedrijke cultuurindustrie ons in gelijkheid en emancipatie.In de praktijk blijkt juist het tegenovergestelde het geval, mede omdat de overheid jammerlijkfaalt in het realiseren van de geopperde gelijkheid. Ik vrees dat zolang de hegemonie van de man zich blijft voortzetten, er geen verandering zal komen in de status quo.
Laatst wisselde ik van gedachten met een dame over dit issue. Ik vroeg haar hoe de vrouw
zich kan dekoloniseren van de macht van de man. Zij antwoordde meelijwekkend: ‘Ik denk
niet dat er veel zal veranderen. Emancipatie van de vrouw is in wezen een onmogelijke
opdracht; hoogstens evolueert de positie van de vrouw mee met de ontwikkeling van
de economie. Maar de man blijft altijd de ‘topdog’ en de vrouw is voor eeuwig
veroordeeld tot de positie van de ‘underdog’. Dat neemt niet weg dat de strijd nooit
moet worden opgeven.’
Elfahmi el Bouazati is rechtenstudent