Het kost een paar duiten, maar dan heb je ook niks

Een van mijn favoriete parabels is: ‘On Exactitude in

Science’ van Borges: In een fictief koninkrijk was de

kunst van de cartografie zo vergevorderd dat zij in staat

was een kaart van het land te leveren van ongekende

omvang: net zo groot en gedetailleerd als het land zelf.

Hoewel het natuurlijk uitermate knap was van die supercartografen,

zagen de volgende generaties van dit

koninkrijk het nut van deze doorgespecialiseerde cartografen

en hun kaart niet in, en lieten de cartografen

met hun kaart voor wat ze waren. Het simpelweg reproduceren

van de complexe werkelijkheid, daar koop

je immers niks voor.

Dat dat ook anders kan aflopen leerde ik afgelopen

week. Het tevredenheidsonderzoek onder medewerkers

was afgerond en de resultaten waren bekend, zo leerde

ik via een e-mail van het CvB. Een extern onderzoeksbureau

– Effectory– had het onderzoek verricht in oktober

en alles keurig netjes vervat in twee algemene onderzoeksrapporten

van 177, respectievelijk 83 pagina’s. Ik

vond ook nog twee voor faculteit en capaciteitgroep op

maat gesneden rapporten (88, respectievelijk 54 pagina’s).

Dat maakt 402 pagina’s onderzoeksbevindingen.

Onder het credo, ‘niet lullen, tabellen vullen’ zullen de

tevredenheidsonderzoekers gemeend hebben om van

elke vraag een gemiddelde score te moeten berekenen.

Zelfs de opmerkingen en suggesties van het personeel

– ‘zie hierboven’ – zijn zonder enige filtering of analyse

weergegeven. Gewoon een potje de werkelijkheid zo

nauwkeurig en gedetailleerd mogelijk reproduceren

dus!

De vraag is wat al die pagina’s vol met essentiële tabello’s

dan betekenen. ‘Niet zelf bedenken – dat is schier

onmogelijk – we schuiven die rapporten gewoon door

naar de decanen’ moet een kloeke CvB-bestuurdert

hebben gedacht. En de decanen spelen die boel natuurlijk

ook door naar de afzonderlijke capaciteitsgroepen.

En die zitten dan met de gebakken peren. Want wat

concludeer je uit bakken en bakken data die je niet eens

zelf hebt verzameld?

Gelukkig bieden de onderzoekers van Effectory uitkomst.

Zij bieden namelijk – vermoedelijk tegen een

kleine vergoeding – diverse workshops aan waarin uitleg

wordt gegeven over de resultaten en hoe je daarmee

aan de slag kunt gaan! Geniaal: Je laat een tevredenheidsonderzoek

doen. Dat levert gegevens die de

complexiteit van de werkelijkheid heeeeeeeeel precies

reproduceren. En vervolgens heb je die Effectoryfiguren

nog een keer nodig om tegen een fijne vergoeding

uit te leggen wat dit allemaal betekent. Ik zeg het

je, hadden die cartografen van Borges deze Effectorytruc

gekend, dan heersten ze nu nog!

Peter Achterberg, cultuursocioloog aan de FSW, wil de

EUR kosten besparen en heeft dus maar even een kleine

samenvatting van het in overvloed aanwezige kwalitatieve

materiaal gemaakt: De mensa sucks, en de ICT ook!