De lente is begonnen
Na de crash van dit wankelende driewielenkabinet, kan de lente wat mij betreft pas echt van start. Het credo luidt: na regen komt zonneschijn. Wat ben ik opgelucht dat de poseurs en kletsmajoors van dit Donald Duck-kabinet uit hun lijden zijn verlost. En jawel, de verlossing hebben ze te danken aan niemand minder dan de Grote Verlosser zelf. De boutade van de heer Rutte – ‘Koers waar rechts Nederland zijn vingers bij aflikt’ – resoneert nog na in mijn oorschelp. Wat een spierballentaal toen. De enige die nu smakelijk en hartelijk zijn vingers aflikt, is die clown waar hij zo hielenlikkend mee heeft zitten flirten. Hoe naïef kun je zijn om te denken dat je met een dictatoriale blaaskaak plannen kunt maken en uitvoeren.
Ik maak mij niet boos omdat dit kabinet ons nu met de rotzooi achterlaat, want zelfs een doofblinde chimpansee had deze crash van mijlenver zien kunnen aankomen. Ik maak me boos omdat ik mezelf betrap op het hebben van medelijden met Rutte. Ondanks dat de VVD niet mijn partij is, gunde ik hem van harte de regeringsperiode. Allicht komt mijn sympathie voor hem voort uit zijn vriendelijke verschijning. Daarom vond ik ook de spierballentaal die hij af en toe uitsloeg onverstandig en dom, en totaal niet bij zijn karakter passen. Rutte en de zijnen zijn de mist ingegaan door zich te laten verleiden gangstertaal te bezigen als ‘vingers aflikken’ en ‘doe es normaal man!’. Hetgeen vast en zeker werd geroepen om die clown te pleasen en koest te houden.
Desondanks heeft dit alles ook een pluspunt: onderwijsland is voor nu even verlost van ijskoning Zijlstra. We kunnen onbezorgd genieten van het EK, Olympische Spelen en Tour de France. Het circus zal weer in september haar voorstellingen hervatten.
Elfahmi el Bouazati is rechtenstudent
