David vs. Goliath
Zenuwachtig liep ik naar het T-gebouw. Daar zou ik gehoord
worden door het College van Beroep voor de Examens over een
door mij aangevochten negatief BSA. De zenuwen speelden mij
parten, het zweet brak mij zowaar uit voordat ik maar iemand
van de partijen had gezien. Velerlei vragen spookten door mijn
hoofd. Wat zou ik kunnen verwachten? Hoe zou mijn tegenpartij
zijn?
Om stipt 11 uur betrad ik het lokaal dat die dag dienst deed had
als zittingzaal, alwaar een vijfkoppig college mij aanstaarde.
Twee minuten na mijn binnenkomst kwamen de vertegenwoordigers
van de faculteit binnenwandelen. Het verschil tussen mij
en de vertegenwoordigers werd me al snel duidelijk. Zij oogden
rustig en kalm, maar bovenal verzekerd van hun zaak. Niet geheel
onbegrijpelijk natuurlijk; de faculteit heeft immers een vaste
groep personen die keer op keer de facultaire belangen verdedigt,
terwijl ik daarentegen er voor de eerste keer zat en onbewust
vooral bezig was met het opdoen en verwerken van de eerste
indrukken. Totaal gedesoriënteerd door al die impressies
hoorde ik amper de vragen die mij werden toegeworpen.
De vraag die toen bij mij zelf opkwam was of er hier wel twee gelijke
partijen tegenover elkaar staan? Het antwoord is: nee.
Want laten we wel wezen, voor de welgetrainde faculteit is een
dergelijke zitting peanuts, een kwestie van de repeat-knop indrukken.
Maar voor een weinig door de wol geverfde student als
ik, is de bijeenkomst een ongelukkige samenloop van omstandigheden.
Dus daar zat ik dan als de onbegrepen David de oneshot
player die het moest opnemen tegen Goliath de repeat
player. Omdat ik van mijn à propos was, heb ik de vragen halfslachtig
en op de automatische piloot beantwoord. Helaas kon
ik Goliath de repeat player niet slim af zijn. Dus voor wie nog een
zitting te wachten staat: be prepared, you have one shot.
Elfahmi el Bouazati is rechtenstudent
EM zoekt een motto en jij mag ’t bedenken!
Ieder zichzelf respecterende organisatie vindt zichzelf elke paar jaar weer opnieuw uit.…