Zinloos

Terwijl zich in het onderwijslandschap sluipenderwijs een macaber

schouwspel voltrekt, waarbij het door voorvaderen minutieus

opgebouwd onderwijsbestel gratuit binnenstebuiten wordt

gekeerd, en studeren gereduceerd wordt tot een bezigheidstherapie,

bekokstooft het door het getij bewogen Zuid-Hollandse

triviatum een ontuchtig masterplan dat veel weg heeft van een

grimmig hormoongedreven sprookje met een voorspelbaar slot.

Nu rest de prangende vraag: wie werpt zich op als de antagonist

in deze lucide nachtmerrie? Oftewel: wie heeft genoeg ruggengraat

om als een luis in de pels het onheil te keren richting een

glorende toekomst? Wie laat het versluierde renaissancelicht

weer hoopvol fonkelen? Wie hoedt ons voor al die verkalkte kreten

die telkens weer rond worden gebazuind? Want we geven in

dit land klaarblijkelijk geen donder meer om wie en wat dan

ook. Geen hond of kraai trekt vrijwillig het boetekleed aan. Het

collectieve intellect stuurt de gebalsemde bekken aan op het

orakelen van doemgedachten. Het hersenvocht dat bij elkaar

wordt geperst overstijgt al het perverse op zulk een wijze dat elders

vermoed wordt dat we kampen met een mentale hongersnood.

We leven immers in een land waar fair trade en het verorberen

van biogeproduceerde kweek zijn getorpedeerd tot een

vorm van zelfkastijding. Maar ach, wat moet je in een tijd waar

de intrinsieke waarde ganselijk devalueert en oedipaal graaien

in de staatskas blijkbaar alleen voorbehouden is aan mannen

met das, die louter oog schijnen te hebben voor in belastingtermen

uitgedrukte waarden. Wat hen niet zint, verdrukken ze gewetenloos

naar de uiterste marges. Welnu, vanwaar deze gecollecteerde

woordenbrij en aan elkaar gerijgde pensées? Waarom

een puntloos relaas dat welhaast riekt naar epistemisch pessimisme?

Mijne heren en vrouwen: gewoon om duidelijk te maken

dat er een zinloos jaar is ingeluid. Wat mij betreft wordt er

snel een punt gezet achter die zinloosheid.

Elfahmi el Bouazati is rechtenstudent