Zinloos
Terwijl zich in het onderwijslandschap sluipenderwijs een macaber
schouwspel voltrekt, waarbij het door voorvaderen minutieus
opgebouwd onderwijsbestel gratuit binnenstebuiten wordt
gekeerd, en studeren gereduceerd wordt tot een bezigheidstherapie,
bekokstooft het door het getij bewogen Zuid-Hollandse
triviatum een ontuchtig masterplan dat veel weg heeft van een
grimmig hormoongedreven sprookje met een voorspelbaar slot.
Nu rest de prangende vraag: wie werpt zich op als de antagonist
in deze lucide nachtmerrie? Oftewel: wie heeft genoeg ruggengraat
om als een luis in de pels het onheil te keren richting een
glorende toekomst? Wie laat het versluierde renaissancelicht
weer hoopvol fonkelen? Wie hoedt ons voor al die verkalkte kreten
die telkens weer rond worden gebazuind? Want we geven in
dit land klaarblijkelijk geen donder meer om wie en wat dan
ook. Geen hond of kraai trekt vrijwillig het boetekleed aan. Het
collectieve intellect stuurt de gebalsemde bekken aan op het
orakelen van doemgedachten. Het hersenvocht dat bij elkaar
wordt geperst overstijgt al het perverse op zulk een wijze dat elders
vermoed wordt dat we kampen met een mentale hongersnood.
We leven immers in een land waar fair trade en het verorberen
van biogeproduceerde kweek zijn getorpedeerd tot een
vorm van zelfkastijding. Maar ach, wat moet je in een tijd waar
de intrinsieke waarde ganselijk devalueert en oedipaal graaien
in de staatskas blijkbaar alleen voorbehouden is aan mannen
met das, die louter oog schijnen te hebben voor in belastingtermen
uitgedrukte waarden. Wat hen niet zint, verdrukken ze gewetenloos
naar de uiterste marges. Welnu, vanwaar deze gecollecteerde
woordenbrij en aan elkaar gerijgde pensées? Waarom
een puntloos relaas dat welhaast riekt naar epistemisch pessimisme?
Mijne heren en vrouwen: gewoon om duidelijk te maken
dat er een zinloos jaar is ingeluid. Wat mij betreft wordt er
snel een punt gezet achter die zinloosheid.
Elfahmi el Bouazati is rechtenstudent