Scoren of game over?
Gamen is al lang niet meer alleen voor nerds. In vele studentenhuizen staat een Wii, Playstation of Xbox en veel studenten spelen nog wel eens een spelletje op hun smartphone tijdens colleges of onderweg. Wat vroeger begon als een potje vier op een rij of Snake, is nu uitgegroeid tot een miljardenindustrie die zelfs groter is dan de markt voor muziek- en films. Hoe game-minded is de EUR-student?
Thomas van Niele (22), eerstejaars International Bachelor Communication & Media
“Bij ons in het studentenhuis staat de Xbox 360 vaak wel twaalf uur per dag aan. We gamen er niet alleen op, maar we gebruiken het ook als mediaspeler. Iedere computer is ermee verbonden, zodat we onder andere films naar de tv kunnen streamen. Het meest spelen we Fifa 2010, een voetbalspel dat ook meteen mijn favoriete game is geworden. Vooral multiplayer games zijn leuk: we spelen het liefst samen. Call of Duty en Battlefield worden dan ook veel gespeeld.
Het begon vroeger allemaal met de Super Nintendo, maar de voetbalspellen werden vooral sinds Pro Evolution Soccer (PES) op de eerste Playstation interessant. Gamen is zeker niet voor nerds, maar er zijn mensen die hun hele leven ernaar inrichten. Dat gaat mij te ver, ik speel gewoon voor ontspanning. Mijn broertje en ik hebben elkaar met regelmaat de hersens ingeslagen om een game.”
Maarten Wubben (27), post doctoraal onderzoeker RSM
“Ik game al een hele tijd nauwelijks meer. Vroeger heb ik wel gegamed: het begon allemaal op een Commodore 64. Doom, Command & Conquer, Heroes of Might & Magic en uiteindelijk als laatste Morrowind. Maar ook bordspellen, zoals schaken trokken mij aan.
Gamen is als een subrealiteit, een metafoor voor de werkelijkheid. Maar dat hoeft niet te betekenen dat het minder intens is. Tijdens het gamen voel je tenslotte ook emoties waarmee je veel kunt leren over jezelf. Juist omdat je ze in zo’n vertrouwde, afgebakende realiteit ervaart. Zo kun je je bewust worden van hoe je beter kunt presteren door meer of minder na te denken en te voelen.
Ook kun je in games verkennen hoe het voelt om heel competitief te werk te gaan of juist de kracht van het collectief te ontdekken. Verder helpt het hoe je met je resources, zoals geld omgaat, dat kan heel leerzaam zijn. Soms game ik nog wel eens ‘meditatief’: een paar minuten één game spelen, puur en alleen om even de sfeer te proeven.”
Liesbeth van den Heuvel (21), derdejaars fiscaal recht
“Gamen is niet echt aan mij besteed. Al vond ik vroeger spellen als Sim City en Rollercoaster Tycoon leuk om te spelen. Een pretpark bouwen of een gezin stichten en het huis daarvan inrichten was een goed tijdverdrijf.
Tegenwoordig besteed ik mijn tijd liever aan gezellig met vriendinnen samen zijn of in ieder geval aan iets nuttigs. Ondanks dat mijn zangkwaliteiten niet uitmuntend zijn, spelen we in mijn studentenhuis wel eens Sing Star. Is dat ook gamen? Games kunnen dus ook wel een sociale functie hebben, maar mensen die veel tijd achter hun computer doorbrengen om spellen te spelen, zijn daar niet bepaald een voorbeeld van.
In de toekomst verwacht ik dat, net als nu, het spelen van games het populairst blijft bij bepaalde groepen. Dan denk ik eerder aan mannen dan aan vrouwen: aan het sociale aspect van non-verbale communicatie lijken vrouwen meer waarde te hechten. Games zijn niet bepaald vergelijkbaar met het echte leven, laat staan dat het een invulling daarvan is.” JR
