Mensa of eigen bammetjes
Een Rotterdamse sterrenkok heeft in de mensa verschillende gerechten geproefd en was keihard in zijn oordeel: ‘smakeloos, zonder liefde, koud en te zout…’ Terecht dat hij zo oordeelt? Of kun je niet meer verwachten voor die paar euro en ben je blij met de warme happen die Avenance ons voorschotelt? Of kijk je verlangend uit naar een nieuwe cateraar die komend jaar wellicht zal neerstrijken op de campus?
‘Mensa? Ik neem liever mijn eigen bammetjes mee’
Martijn Kroonen, student beleid en management gezondheidszorg
“Avenance heeft een monopolie-positie op de universiteit en dat is goed te merken: een slechte prijs-kwaliteitsverhouding en lange rijen bij de kassa. Er is niets zo vervelend als met een lauwe maaltijd in een rij te gaan staan die niet zou mistaan tijdens de Dol Dwaze Dagen van de Bijenkorf.
Neem ik dan, als gevolg van de hoge prijs en slechte kwalieit, mijn bammetjes van thuis mee? Nee dat is weer het andere uiterste en ook ik sluit dus netjes achteraan in de immense rij voor een cappuccino en een broodje bij de Philéas of het DE-café. Waarom? Puur vanwege het gemak. Als je vergeten bent om brood in huis te halen en je moet om negen uur op de uni zijn dan zit er weinig anders op en daar speelt Avenance handig op in.
Voor de warme maaltijd heb ik inmiddels een goed alternatief gevonden: sportkantine De Etappe. Hopelijk komen er meer van dit soort aanbieders, bijvoorbeeld een daghap in ‘In de Smitse’. Dan wordt de campus een plek waar geleefd kan worden, ook in de avonduren. En die simpele pistoletjes, en plakjes kaas? Die halen we in de toekomst dan wel bij de AH-to-go.”
Regina Boot, student geschiedenis
“Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit een warme maaltijd in de mensa van EUR heb geproefd. Dat komt voornamelijk omdat ik tussen de middag nooit warm eet, en rond etenstijd liever naar huis ga om te eten. Dat is net zo makkelijk en bovendien hoef ik niet voor mezelf alleen te koken. Ik heb ook geen hekel aan koken; integendeel.
Het is niet zozeer dat het eten van de mensa me niet trekt; ik zou er mijn neus niet per se voor ophalen. De omstandigheden zorgen er echter voor dat ik nog nooit een mensa-maaltijd heb geprobeerd. Ik zou er hierdoor bijna aan gaan twijfelen of ik mezelf na drie jaar EUR wel een echte student mag noemen!”
Chris Aalberts, docent faculteit Historische en Kunstwetenschappen
“Het gebeurt gelukkig niet vaak dat ik laat klaar ben. Maar omdat ik met een hongerige maag niet de trein in wil, probeer ik dan een maaltijd te ritselen. De mensa? Te kleine maaltijden, doorgekookte groenten zonder vitaminen, de zure smaak verraadt dat de salade al drie dagen staat, en de friet onder de warme lamp is lauw. Wat een kwaliteit.
Bij zo’n gelegenheid vraag je je af waarom universiteiten ooit mensa’s zijn begonnen. Had dat niet iets te maken met het verstrekken van voedzame en betaalbare maaltijden? De mensa heeft die functie niet meer, het is een ‘moetje’ geworden die bestuurders zo goedkoop mogelijk invullen.
Over een jaar gaat de EUR kennelijk weer aanbesteden, maar dat lost niets op want ook dan wint de aanbieder met de voor de EUR laagste prijs (wat niet gelijk is aan de laagste prijs voor de klant). Wat fijn voor de concurrentie dat de universiteit bij deze voorziening de weg helemaal kwijt is. Tip: de keuken van La Place in Alexandrium is tot half zeven open. Wie had gedacht dat je ooit nog met plezier naar La Place zou gaan!”
