Geneeskundestudenten weten te weinig?

Veel Nederlandse studenten geneeskunde (55 procent) vinden hun medische kennis tekortschieten. Dit blijkt uit een onderzoek dat het Studentenplatform van de artsenorganisatie KNMG verrichtte onder 1695 geneeskundestudenten. Wat de vinden de EUR-studenten aan het Erasmus MC hiervan?

Rosanne Ebbing, tweedejaars geneeskunde

“Voor mijn gevoel zit ik qua medische feitenkennis wel goed. Alleen weet ik vaak niet in welke context je een bepaald natuurverschijnsel moet zien. Je leert tijdens een college bijvoorbeeld wat de moleculaire structuur van een ziekte is, maar je krijgt niet te horen of de ziekte überhaupt voorkomt en zo ja in welke landen.

Hierbij beken ik wel, zelf ga ik thuis ook niet opzoeken wat nou precies de achtergronden van deze ziekte is. Het loont niet: je krijgt er geen beter cijfer door op je examen, want er wordt toch niets over gevraagd.”

Joost Zwartenlot, co-assistent Keel, Neus –en Oorheelkunde

“Nu ik mijn co-schappen loop, merk ik dat er voor mij nog veel te leren is op gebied van geneeskunde. Dit zit hem vooral in de details over specifieke verwondingen en medicijnen. Zo kwam ik er in de praktijk achter dat het doseren van medicijnen veel preciezer gaat dan je tijdens je opleiding gewend bent.

Toch klaag ik nu niet dat het onderwijs op het Erasmus MC tekortschiet. Naar mijn mening kun je de details van het artsenberoep alleen in de praktijk leren, geen boek dat jou deze geheimen van het vak leert. Als co-assistent nemen de artsen je daarom nog op sleeptouw. En dat is logisch: als ik alles nu al wist, zou ik arts zijn.”

(kopie 2)

Joost Zwartenlot, co-assistent Keel, Neus –en Oorheelkunde

“Nu ik mijn co-schappen loop, merk ik dat er voor mij nog veel te leren is op gebied van geneeskunde. Dit zit hem vooral in de details over specifieke verwondingen en medicijnen. Zo kwam ik er in de praktijk achter dat het doseren van medicijnen veel preciezer gaat dan je tijdens je opleiding gewend bent.

Toch klaag ik nu niet dat het onderwijs op het Erasmus MC tekortschiet. Naar mijn mening kun je de details van het artsenberoep alleen in de praktijk leren, geen boek dat jou deze geheimen van het vak leert. Als co-assistent nemen de artsen je daarom nog op sleeptouw. En dat is logisch: als ik alles nu al wist, zou ik arts zijn.”

Jelle Raats, derdejaars geneeskunde

In zijn ene hand heeft de student een plastic tas met daarin een flinke stapel boeken. Vers gehaald voor de rest van zijn collegejaar. Gaat hij ze ook allemaal lezen? “Nee, de meeste kijk ik alleen door, maar er volledig doorheen spitten ben ik niet van plan. De belangrijkste zaken krijg ik tijdens hoorcolleges te horen. Of ik daardoor over voldoende medische kennis beschik? Redelijk, ik kan je over de meest complexe ziektes vertellen. Probleem is alleen dat ik moet zwijgen op praktische vragen van mensen die geen geneeskunde studeren. Wat gebeurt er precies met iemand tijdens een de griep? Ik kan het niet met zekerheid beantwoorden. Op mijn opleiding leer ik over de meest uiteenlopende zaken van het menselijk lichaam. Alleen de simpele verwondingen die de dagelijkse praktijk van het artsen bestaan vormen, komen niet vaak aan bod tijdens colleges.”

Esther Dijkhuizen, vierdejaars geneeskunde en Joanne van Weeteren, derdejaars geneeskunde

Esther: “Volgens mij zijn er veel geneeskundestudenten binnen onze opleiding die niet over voldoende medische kennis beschikken. Die wijzen bijvoorbeeld de lever nog op de verkeerde kant plaats aan. Zelf denk ik dat ik op het gebied van anatomie veel moet leren. Dit vakgebied komt weinig aan de orde in de lessen en op tentamens zijn er maar twee à drie vragen over. Doordat anatomie pittige stof is waar je veel voor zou moeten leren, sla ik deze vragen meestal over. Het loont niet om deze te leren, vergeleken met hoe weinig er op de tentamens naar wordt gevraagd.”

Dit geeft ook de versnipperde structuur van de geneeskunde-opleiding vindt Joanne. “Na die twee, drie vragen op een tentamen hoor vaak je niks meer over een bepaald onderwerp en ga je alweer verder met het volgende. Pas na een halfjaar moet je opeens weer weten welke functie dat lichaamsdeel had. Als beleidsmaker begrijp ik het: geneeskunde is een allesomvattende opleiding waar in je korte tijd veel verschillende dingen moet leren. Maar als student krijg je het gevoel dat er geen duidelijke structuur in je leerproces zit.”