wetenschapscafe

Nederland heeft een harde dobber aan het nakomen van de afspraken in het Akkoord van Parijs (2015). Het kabinet verloor tot twee keer toe de rechtszaak die Urgenda had aangespannen tegen de staat. De klimaatdoelstellingen van de regering houden een reductie in van de uitstoot van CO2met 49% per 2010. Het klimaatakkoord, dat deze doelstellingen moet realiseren, kwam met de grootst mogelijke moeite tot stand. Toen vervolgens het Planbureau voor de Leefomgeving de effecten had doorgerekend, begon meteen het debat over de kosten. Die zouden te hoog zijn, te eenzijdig bij huishoudens komen te liggen en de inkomensongelijkheid vergroten. De industrie zou buiten schot blijven. Dit Wetenschapscafé reflecteert op het debat, kijkt naar kosten en economische effecten, maar ook naar de baten.

Wim Hafkamp is milieu-econoom, decaan van Erasmus University College en hoogleraar milieukunde aan de Erasmus School of Social and Behavioral Sciences. In zijn onderzoek richtte hij zich aanvankelijk op het modelleren van de interacties tussen milieu en economie. Hij heeft veel gewerkt aan de meer klassieke thema’s in de milieu-economie, maar ook aan instrumenten van milieubeleid,  maatschappelijk verantwoord ondernemend. In zijn werk pendelt hij tussen de praktijk van de wetenschap en de praktijk van bedrijfsleven, overheden en maatschappelijke organisaties.