‘Ze zetten er nu een half procent rente op, maar wie zegt dat het daarbij blijft?’

Julie le Sage (23, Criminologie) sluit zich tegenwoordig af voor berichten over studiefinanciering, ze vindt het te deprimerend. “Dat begon met de tegenvallende compensatie voor de leengeneratie, ik denk dat het de opstapeling is, dat daar het cynisme van komt.” Ze heeft een studieschuld van 50.000 euro en was verrast door de hogere rente: “Je gaat een lening aan onder de voorwaarden die op dat moment gesteld zijn, ik vind dan niet dat dat later moet veranderen.” Sinds 2015 is echter met het leenstelsel in de wet opgenomen dat de rente kan veranderen en dus niet vast op nul procent blijft. “Ik was aan het begin van mijn studie in de overtuiging dat de rente nul procent bleef, dat zegt ook iets over hoe het geframed is.”

Aan het begin van haar studie begon Julie weloverwogen te lenen, maar ze twijfelt of ze de juiste keuze heeft gemaakt. “Ik maak me met terugwerkende kracht druk. Ik heb laats met mijn ouders aan tafel gezeten over de vraag: had ik wel uit huis moeten gaan?” Toch zou ze het niet anders hebben gedaan: “Ik heb gewoon gestudeerd hoe ik wilde studeren en ik denk ook dat het wel goed komt.”

Luuk Stoppelenburg (19, Sociologie) kan niet zeggen dat hij studeert zoals hij graag wil. Hij leent niet, maar zou dat wel graag doen. “Als ik op een betaalbare en realistische manier bij zou kunnen lenen, zou het wat druk van mijn ouders afhalen. Ik ben nu van hen afhankelijk, maar ik zou op mijn eigen benen willen staan.” Luuk ziet dat studenten om hem heen meer gaan werken en doet dat zelf ook, al denkt hij dat het invloed heeft op zijn studieprestaties. “Ik probeer twee volle dagen te werken, dan merk je toch dat je slaaptekort krijgt.” Als de rente op nul procent was gebleven had Luuk wel willen lenen om op kamers te gaan, maar nu is de onzekerheid voor hem te groot. “Ze zetten er nu een half procent rente op, maar wie zegt daarbij blijft? Ik heb behoefte aan meer zekerheid.”

“Waar gaat dit heen? Nu het hek van de dam is, kan de rente zomaar meer worden.” Jay van Lieshout (21, Bedrijfskunde) maakt zich zorgen over het precedent dat de overheid daarmee schept: het kan zomaar nog hoger worden. Jay leent maximaal en verwacht een totale studieschuld van 50.000 euro aan het eind van zijn studie. Hij rekent uit: “Dan wordt het dus 230 euro per jaar extra, dat vind ik nog prima. Maar de rente kan natuurlijk nog omhooggaan voordat ik ga terugbetalen. Tegen de tijd dat je halverwege bent met afbetalen zal het rentebedrag wel flink hoger zijn.”

Jay ziet ook de onzekerheid die de rente mee brengt. “Je ontmoedigt dan mensen om te studeren, mensen zijn al bang voor zo’n studieschuld.” Toch begrijpt Jay dat de rente er is, al vindt hij dat de overheid het anders kan aanpakken. “Ik zou het mooi vinden als ze de rente vastzetten voor bijvoorbeeld tien jaar. Dan is er in ieder geval duidelijkheid en weet je waar je aan toe bent.”