De Duitse eerstejaars Bedrijfskundestudent Eliwon (19) is al drie maanden elke dag aan het reageren op kamers en heeft nu eindelijk iets gevonden in Prinsenland. Eén probleempje: hij is niet de enige kandidaat. Hij heeft 720 euro over voor een kleine kamer, ergens in Rotterdam. “Maar het ligt niet aan het geld dat ik niks kan vinden”, verzucht hij. Daarom slaapt hij tijdens de Eurekaweek en voor zolang het nodig is in de schaatshal.
In het paviljoen bij hockeyclub Leonidas, waar ‘s winters geschaatst wordt, zijn tijdens de Eurekaweek 75 studenten ondergebracht. In de hal heeft elke student zijn eigen kluisje. De canvas cabines lijken op luxe festivaltenten. Her en der liggen kleren en reiskoffers op de grond. De zaal ruikt naar natte handdoeken. Rond het middaguur zijn de meeste gasten naar de Eurekaweek. Slechts een tiental studenten die het wat rustiger aan wilden doen zijn in de slaapvertrekken te vinden.
In het paviljoen is plek voor vierhonderd studenten, maar de vergunning biedt ruimte voor tweehonderd. In de gemengde slaaphal zijn twee slaapvarianten waar de studenten uit kunnen kiezen: een kleine gang met tien stapelbedden waar een bed 78 euro voor vier nachten kost, of een afgesloten ruimte met twee stapelbedden voor 20 euro meer.
Extra moeilijk
Als internationale student heeft Eliwon het extra moeilijk om een kamer te vinden.
“Vaak kreeg ik te horen dat in de kamer geen studenten mogen wonen van de gemeente, of dat huisbazen enkel Nederlandse studenten in het huis willen hebben. Dat ik een jongen ben helpt ook niet mee.”
Toch is hij blij met het stapelbed, dat hij deelt met een andere Duitse student. Dat hij de douches en kleedkamer van de hockeyclub moet delen vindt hij niet erg. “Dat went snel, maar dat zal ook komen omdat het nu de Eurekaweek is, dan is er toch meer een vakantiegevoel.”
Eliwon heeft gehoord dat hij tot begin september in het paviljoen mag blijven, maar zo ver wil hij het zelf niet laten komen. “Het liefst heb ik dan natuurlijk een huis gevonden, al ben ik wel blij dat de organisatie deze optie biedt. Veel internationale studenten voelen de druk om zo snel mogelijk iets te vinden, maar het is moeilijk. ”
Goedkoper dan een hostel
Eerstejaars economiestudent Max (21) ziet het paviljoen toch vooral als een hostel. Hij zit op het onderste matras van een stapelbed in zijn eigen slaapcabine. “Bij Erasmus Sport kon je goedkoper verblijven, maar hier heb je veel meer privacy en is het veel rustiger.” Voor hem is blijven niet echt een optie. “Ik ga na de Eurekaweek liever naar huis.”
Dat geldt ook voor Simon, die is opgegroeid in Slootdorp, een plaatsje vlak naast de Afsluitdijk. “Tijdens de Eurekaweek is dit een mooie plek en goedkoper dan een hostel maar ik reis liever tweeënhalf uur heen en terug dan hier vast te gaan wonen.” Hij is al vier maanden op zoek naar woonruimte. “Geld is het probleem niet, mijn vriendin en ik zoeken samen iets voor 1500 euro.”
Zolang het nodig is
Ruben van Goor van The Sleeping Agency zou de studenten die geen onderdak kunnen vinden het liefst opvangen zolang het nodig is. Het Bredase bedrijf faciliteert tijdelijke opvanglocaties voor zowel grote festivals als vluchtelingen. “In eerste instantie hebben we met Leonidas afgesproken dat de studenten hier een maand kunnen blijven. Daarna hervatten veel reguliere sportactiviteiten op het terrein. Maar als de nood aan de man is, kijken we of er nog andere dingen mogelijk zijn.”
Van Goor heeft voor het project maandenlang gesproken met de EUR, de gemeente en het bestuur van de Eurekaweek, zonder veel succes. “De kamernood is natuurlijk een probleem wat al heel lang speelt en niet opgelost wordt, omdat niemand de verantwoordelijkheid op zich neemt. De EUR zou graag willen dat we de studenten zo lang mogelijk opvangen, maar tegelijkertijd willen ze ook niet actief meehelpen. Dat komt omdat ze ook de boodschap willen uitdragen dat studenten eerst huisvesting moeten hebben voordat ze naar Rotterdam komen om te studeren.”
Rijk worden Van Goor en zijn partner Derk de Groot naar eigen zeggen niet van de opvang. “Op dit moment zijn we hoofdzakelijk aan het inleggen. We zien de Eurekaweek en de periode daarna als een test om te kijken of we met dit initatief de acture kamernood kunnen verlichten. Als het werkt willen we zulke projecten ook in andere steden gaan opstarten en een winstgevender model ontwikkelen.”
Eliwon slaapt door de kamernood in ieder geval niet slechter. “Je hoort wel van studenten dat ze wakker worden van de ritsen van de cabines of van de warmte in het paviljoen, maar ik heb daar geen last van. Ik ben een vaste slaper en s’ ochtends is de lucht nog een beetje vochtig en heel koel. Ik voel me elke morgen juist lekker fris.”
