De master van de Erasmus School of Social and Behavioural Sciences begon twee jaar geleden met veertien studenten. Toen was al de bedoeling dat alles zoveel mogelijk online zou gaan en door corona moest dat ook wel. ”Dat ging eigenlijk hartstikke goed”, zegt Derks. Het tweede jaar mocht er meer op de campus, dus werd de opleiding hybride.
‘Hybride werkt gewoon niet’
“Eigenlijk wilden we online doorgaan. Maar toen ging er bij onze opleidingsdirecteur een belletje rinkelen dat dat eigenlijk helemaal niet kon, want we zijn nou eenmaal geen instituut dat afstandsonderwijs verzorgt”, zegt Derks enigszins teleurgesteld. Dus werden een aantal practica verplaatst naar de campus. Maar zowel Derks als Tabbers is niet enthousiast over het hybride onderwijs. “Hybride bijeenkomsten werken gewoon niet”, zegt Derks stellig. “Natuurlijk zit er meerwaarde in een persoonlijke ontmoeting, maar als dan de helft thuis zit mee te luisteren moet je je aandacht verdelen.”
Toen de Community for Learning and Innovation (CLI) tijdens de coronacrisis aanklopte en vroeg of de master geschikt was om volledig online te gaan, waren de coördinatoren meteen enthousiast. “We zijn eigenlijk drie hobbyisten bij elkaar”, verklapt Derks. Zwaan doet voornamelijk onderzoek naar fake news, Tabbers is gespecialiseerd in online leren en Derks in online interrupties.
Nieuwe onderwijsvormen
Ook in hun werk gebruiken ze graag nieuwe online tools en onderwijsvormen. Zo heeft Zwaan een YouTubekanaal voor kennisclips en werkt Tabbers met Feedback Fruits, software waarmee studenten laagdrempelig feedback kunnen geven op de colleges. Zelf investeerde Derks in haar contacten. “Ik heb een heleboel bekende onderzoekers en andere mensen in mijn kennissenkring gevraagd of ze een clip van tien minuten wilden aanleveren voor mijn colleges. Tot mijn verbazing deden ze dat bijna allemaal.”
Een groot voordeel van digital only vinden ze de flexibiliteit. “Een van de lastigste zaken van onderwijs is roosters maken en zalen reserveren”, zegt Tabbers. “Wil je bijvoorbeeld in acht kleine groepjes werken aan een opdracht, hoe vind je dan acht kleine zaaltjes naast elkaar? Dat probleem is voor ons volledig opgelost, want we doen alles online. Dan maak je simpelweg een paar breakout rooms aan in het videogesprek.”
Nadelen
Niet dat daarmee alles simpel wordt. Breakout rooms hebben ook hun nadelen. “Het is soms heel lastig om te volgen wat iedereen aan het doen is. Als je studenten in een apart groepje stopt, dan zie of hoor je ze niet meer. Je kunt wel elke room langsgaan, maar dat is erg tijdrovend”, geeft Tabbers toe. Derks en hij experimenteren met andere software, waarbij het makkelijker is om ‘te buurten’ bij studenten.
Ook lastig is het kennismaken. “Dat gaat gewoon beter offline, maar we zetten alles op alles om elkaar online te leren kennen, one bit at a time”, zegt Derks.
De twee docenten erkennen dat er op de weg naar volledig online onderwijs genoeg hobbels zijn, en dat het ook weleens misgaat. “We werkten bijvoorbeeld eerst met Zoom, dat is niet altijd handig. Chatgesprekken in het programma verdwijnen bijvoorbeeld zodra je het afsluit. Daarom zijn we later Microsoft Teams gaan gebruiken, dat bewaart dat netjes”, zegt Tabbers. “Die chatgesprekken kunnen heel handig zijn voor andere studenten die later bijvoorbeeld dezelfde vragen hebben.”
Hardnekkige postbode
Bij een digitale master over digitale media komen studenten veel theoretische kwesties natuurlijk meteen in de praktijk tegen. “In ons vak komt precies terug wat we aan het doen zijn”, vertelt Derks enthousiast. Het vak dat zij geeft, richt zich onder andere op onderbrekingen tijdens digitale sessies, en ook dat maakte ze in de praktijk mee. “Op een gegeven moment zat ik aan de keukentafel een kennisclip op te nemen over interrupties, en toen belde er een postbode aan. En hij was nogal hardnekkig, dus moest ik er echt naar toe”, zegt ze lachend. “Het was een mooi praktijkvoorbeeld van de theorie waar we het op dat moment over hadden. Maar de volgende keer ga ik toch boven zitten.”
