Werkdruk van wetenschappers: ‘Als het simpel was, hadden we het al opgelost’

Uit de laatste Welzijnsmonitor onder medewerkers (december 2021) blijkt dat het over het algemeen wat beter gaat met de medewerkers, maar nog steeds zegt zo’n 40 procent te kampen met burn-outklachten en werkt de EUR-medewerker gemiddeld vijf uur per week over. Dat lijken me geen geruststellende cijfers?

Lieke Skidmore: “Onze visie is dat de universiteit een gezonde werkomgeving moeten zijn, en dan is een percentage van 38 procent burn-outklachten te hoog. Ik vind het positief dat dit cijfer is gedaald sinds de eerste monitor in maart 2021. Ik zie daarin terug dat we veel tijd hebben besteed aan dit thema, vooral richting leidinggevenden om hier alert op te zijn en faciliteiten hiervoor aan te bieden.”

Ellen van Schoten: “En we hebben hier te maken met een aantal systemische problemen, bijvoorbeeld in de bekostiging van het hoger onderwijs in het algemeen en die van de Erasmus Universiteit in het bijzonder. De student-docent-ratio is aan de EUR zeer ongunstig, blijkt uit een vergelijking met andere universiteiten. Daarom begroten we tot 2023 negatief, anders komen we niet uit. Dit punt hebben we recent ook richting minister Dijkgraaf gemaakt. We hopen dat de 700 miljoen die in het regeerakkoord staat voor hoger onderwijs, hier soelaas zal gaan bieden.”

Wat doet de universiteit concreet om die systemische problemen op te lossen?

Van Schoten: “We kijken naar de onderwijstijd. Uit een vergelijking van de Jonge Akademie blijkt dat docenten aan de Nederlandse universiteiten gemiddeld twee maanden meer tijd besteden aan onderwijs en tentaminering dan andere goede universiteiten binnen Europa. En de EUR heeft van alle Nederlandse universiteiten ook nog eens het hoogste aantal onderwijsweken. De rector heeft een werkgroep gevormd om te onderzoeken of die roosters geharmoniseerd kunnen worden. Minder colleges geven, betekent ook meer voorbereidings- en hersteltijd. Verder wordt er op elk niveau over werkdruk gesproken, directeuren en decanen en alle leidinggevenden daaronder, dat maakt het onderwerp belangrijk.”

Toch lijkt het veel medewerkers niet snel genoeg te gaan, de protesten tegen tijdelijke aanstellingen aan universiteiten, hoge werkdruk en gebrek aan zekerheid worden steeds luider. Zitten jullie wel met de juiste mensen aan tafel?

Van Schoten: “Ik ben me bewust van de problematiek, daar werken we al lang aan. Daarvoor heb ik geen brieven van de actiegroepen nodig om de bewustwording op dit punt te vergroten. Wel ben ik altijd bereid om in gesprek te gaan. We vinden het welzijn van onze medewerkers erg belangrijk en dit onderwerp dus ook.”

Skidmore: “Ik kan daar alleen maar aan toevoegen dat iedereen z’n best doet om handvatten aan te bieden om werkdruk en stress op de werkvloer te verminderen. Maar dit is een multifactorieel probleem, als het eenvoudig was, hadden we het al opgelost. Het is als een olietanker: die laat zich maar traag bijsturen.”

De nieuwe cao die vorig jaar werd afgesloten, zou voor een deel einde maken aan de tijdelijke contracten. De kritiek is dat dit alleen geldt voor de hogere functies én dat het er juist toe leidt dat de universiteit als werkgever risicomijdender werd, en minder vaste contracten uitdeelde. Moet dit in een volgende cao worden hersteld?

Skidmore: “Er zijn ook veel mensen die juist wel een vaste baan hebben gekregen door deze cao. Ik kan me echter voorstellen dat de nieuwe cao in meer dan één geval ook ongunstig heeft uitgepakt en er juist geen vaste aanstelling is verleend. Ik denk dat dit mogelijk door de acuutheid van de invoering van de nieuwe regels is gebeurd. De intenties van de nieuwe regels zijn goed, dus laten we eerst kijken hoe dit uitpakt.”

Van Schoten: “Verder hebben we faculteiten de beschikking gegeven over een transitiepot om bij aarzeling over overbezetting een vast contract te kunnen bekostigen. We hebben hier te maken met lastige problematiek en onvoldoende bekostiging is een probleem. Maar daar zijn universiteiten ook weer niet uniek in.”