Afgelopen jaar werd het volgens voorzitter Van den Berg weer bewezen: het saaie imago van de U-raad is niet altijd terecht. “Elk jaar komen er belangrijke onderwerpen terug, zoals het budget van de universiteit: het gaat hier om miljoenen euro’s. En dan zijn er nog de initiatieven van dit jaar vooral in relatie tot welzijn van studenten en medewerkers. Wij houden de discussie gaande over wat er aan gedaan kan worden en we doen concrete voorstellen voor bijvoorbeeld meer psychologen op de universiteit.” Dit zijn volgens Van den Berg uitermate complexe onderwerpen waar veel bij komt kijken. “Als raad wordt je geacht even snel mee te kijken terwijl het gaat over miljoenen en over de nabije toekomst van de universiteit. Met een goede dialoog tot een besluit komen vind ik elk jaar een mijlpaal.”
Ook volgens EM-redacteur Elmer Smaling, die de U-raad al jarenlang op de voet volgt, kan de raad wel degelijk sexy zijn. “Anders had ik de medezeggenschap niet vijf jaar gevolgd.” Smaling noemt als voorbeeld wat er bereikt is rondom duurzaamheid. “De raad heeft zich hier erg voor ingezet met als resultaat dat de universiteit nu in elk strategieplan rekening moet houden met duurzaamheid.” Ook ziet hij dat leden op andere thema’s impact hebben. “Zo speelde de raad een belangrijke rol in het ontwikkelen van maatregelen om klokkenluiders te beschermen.”
Conflicten over proctoring en verkiezingen
Hoewel veel bereikt, ging de samenwerking in de Universiteitsraad afgelopen jaar niet zonder horten of stoten. Vooral proctored tentamens bleken een gevoelig onderwerp. “Er is ontzettend veel onenigheid geweest hierover”, zegt Smaling. “Maar ze besteden tenminste wel veel aandacht aan het onderwerp en zorgen ervoor dat het College van Bestuur extra voorzichtig te werk gaat als er nieuwe methodes geïntroduceerd worden.”
Er was daarnaast – afgelopen jaar maar ook daarvoor al – onenigheid over de verkiezingen zelf. De EUR heeft als enige universiteit in Nederland een decentraal kiesstelsel. Elke faculteit wordt door enkele studenten en medewerkers in de raad vertegenwoordigd. “De studenten in de raad willen graag een partijensysteem, maar de werknemers zien dat niet zitten”, zegt Smaling. “Studenten willen zo meer zichtbaarheid en meer stemmen krijgen, terwijl de werknemers geen extra tijd willen steken in campagnes.”
Van den Berg herkent de toename van conflicten in zijn raad. “Misschien komt dat momenteel deels doordat je elkaar niet even spreekt bij de koffieautomaat. De discussies tijdens online vergaderingen lijken er soms wat harder aan toe te gaan. Toch zijn die spanningen en conflicten niet altijd slecht. Bovendien lijkt de onenigheid soms erger te zijn dan het in werkelijkheid is. Neem het gedoe over proctored tentamens. Uiteindelijk bleken de werknemers het grotendeels met de studenten eens te zijn: zij willen ook geen tweede camera als studenten dat niet willen.”
Nieuwe leden, nieuwe inzichten
Van den Berg kijkt uit naar de verkiezingen en om na de verkiezingen de nieuwe raadsleden te verwelkomen. “De oude leden zijn het ‘geheugen’ van de raad, en de nieuwe gezichten zorgen voor nieuwe inzichten. Zo weten we nog beter wat er allemaal speelt en waar aandacht voor moet komen.”
De afgelopen tijd lag de focus op het omgaan met de huidige situatie en alle problemen die daaromheen ontstaan. Heel begrijpelijk volgens Van den Berg, maar het wordt ook tijd om in oplossingen te denken komende periode. Bijvoorbeeld: “Al voor de coronacrisis waren er raadsleden bezig met de digitalisering van lesmateriaal en keken zij wat mogelijk is om online colleges toegankelijker en inclusief te maken. In zeer korte tijd hebben we veel ervaring opgedaan. Bovendien is het goed om te kijken hoe we deze kennis kunnen inzetten om onderwijs toegankelijker te maken. Zo kunnen meer studenten met verschillende beperkingen, door bijvoorbeeld hun geografische locatie of sociaaleconomische achtergrond, deelnemen aan onderwijs. Hier liggen dus veel mogelijkheden en kansen en de U-raad is hier al heel druk mee bezig.”
