“Wat ik mee zou willen geven aan alle studenten met mentale problemen: je bent niet alleen, je bent niet de enige”, zegt Alexandra Pop (19). Toen de pandemie een jaar geleden begon, en haar thuisland Roemenië in een strenge lockdown ging, voelde zij zich al snel niet goed. “Je mocht helemaal niet naar buiten. Ik voelde me alleen maar moe en met de dag werd ik somberder. Ik zocht hulp bij een psycholoog en hoorde dat het ‘licht depressieve klachten’ waren.” Een jaar later zijn die gevoelens niet zomaar weg en dus spreekt Alexandra haar psycholoog nog regelmatig.
Constant moe en overwerkt voelen, dat herkent ook Razan. “Ik heb geen energie meer om te studeren, dus stel ik het werk uit. Dat vergroot de stress alleen, maar afleiding is er ook niet. Mijn schoolwerk is mijn leven, ik staar hele dagen alleen nog naar een scherm.” Razan ziet haar medestudenten hetzelfde doormaken. Waar ze eerst enthousiaste, gemotiveerde studenten in haar online colleges zag, ziet ze nu vermoeide blikken. Ook Razan spreekt een therapeut. “En dat helpt zo veel. Ik kan zaken meer in een perspectief plaatsen.”
Mensen perspectief geven, dat is ook precies wat Razan wil doen met haar instagramaccount @safe.spaceee. Ze geeft er uitleg over mentale gezondheid. Razan houdt haar handen omhoog als ze uitlegt wat haar inspireerde. “Als al je vingers voor een probleem staan, en al je deze vingers of problemen tegen elkaar houdt en voor je ogen plaatst zie je niets meer. Met wat meer ruimte, meer perspectief kun je werken aan herstel.” Toen ze deze metafoor las, kwam ze op het idee om het account te beginnen. “Ik heb jarenlang in Irak gewoond en daar ‘bestaan’ mentale problemen niet, het wordt compleet genegeerd. En als je niet weet dat er iets mis is, dan kun je er niet aan werken.”
Het bericht dat een medestudent afgelopen najaar zelfmoord had gepleegd, greep Razan enorm aan. “Stel je voor hoe alleen je jezelf dan voelt.” Maar je bent niet alleen, benadrukt ook zij nog eens. Met meer kennis kun je negatieve of angstige gevoelens sneller herkennen en bespreken. Alexandra en Razan zien dit allebei als de eerste stappen in de goede richting. “Ook in Roemenië is therapie nog vaak taboe”, vertelt de Roemeense Alexandra. “Mijn familie zei ook tegen mij: je bent nog een tiener. Dit is normaal, het gaat wel over. Maar je moet juist hulp zoeken.”
Kun jij ook wel wat hulp gebruiken? Neem contact op met Are You Ok Out There, een studentenpsycholoog, ga wandelen met andere studenten, of zoek hulp via een docent of tutor. Medewerkers kunnen via het platform OpenUp hulp zoeken.
