Campus Talk: wat vinden internationale studenten van de ‘verengelsing’?

“Ik woon al anderhalf jaar in Nederland en heb nog nooit geprobeerd Nederlands te leren. Behalve bij belmenu’s heb ik het in het dagelijks leven niet echt nodig. Als ik hier zou blijven, zou ik de taal wel leren. Eigenlijk zou ik het ook wel terecht vinden om Nederlandse lessen verplicht te maken voor internationale studenten. Ik heb vrienden die in Spanje en Italië studeren en daar Spaans en Italiaans moeten leren in hun eerste jaar. We genieten als internationale studenten natuurlijk best veel van Nederland, en ik vind het sowieso wel respectvol om je uiteindelijk te kunnen uitdrukken in de taal van het land waar je woont.”

“Ik werkte een tijdje in een restaurant waar sommige klanten niet wilden dat ik Engels met ze sprak. Op dat moment ging ik er niet op in, en ergens snap ik ook wel dat je gehecht bent aan je taal. In het Turks klink ik als Shakespeare, maar in het Engels kan ik me minder goed uitdrukken.

Voor mij moet een taal iets mysterieus hebben om haar te willen leren. Nederlands had dat niet echt, dus ik leer nu Japans. Ik denk dat als ze gratis Nederlandse lessen verplicht zouden geven, ik het wel graag had gedaan. Het is toch wel handig om te kunnen.”

“Ik snap ergens dat Nederlandse studenten misschien voelen dat hun cultuur verengelst of veramerikaniseert. Maar de universiteit is een speciale plek in de samenleving, het hoort juist een haven te zijn voor het delen van kennis, ook internationaal.

“Ik woon hier nu al vier jaar, en eigenlijk heb ik het Nederlands nooit gemist. Het is onder internationale studenten wel bekend dat het lastig is om in een sociale groep te komen waar alleen Nederlands gesproken wordt.”

“Nu ik weet dat ik na mijn studie in Nederland wil werken, ben ik Nederlands gaan leren omdat ik merk dat dat voor een baan in de marketing een voorwaarde is. Maar hiervoor heb ik het nooit nodig gehad, zelfs oude vrouwtjes op straat spreken prima Engels.

“Ik merk wel dat er tussen studenten een groep Nederlanders ontstaat die zich door de taal een beetje van de internationale studenten afzondert. Ze komen minder naar colleges, maar volgens mij is dat omdat ze baantjes naast hun studie hebben. Ik denk trouwens dat deze groepsvorming in Italië nog een stuk erger is, daar weten mensen nog minder hoe contact te leggen in het Engels.”

“In Saudi-Arabië passen mensen zich sneller aan als er iemand is die onze taal niet spreekt. Het lijkt alsof Nederlanders wat minder moeite willen doen. Het is makkelijk om hier te leven zonder de taal te spreken, maar moeilijker om echt contact te maken.

Maar ik denk dat lessen Nederlands verplichten misschien ook een tegengesteld effect kan hebben. Zelf word ik erg eigenwijs als iemand mij vertelt dat ik zoiets moet doen.”

Sommige studenten wilden graag zonder achternaam genoemd worden. De volledige namen zijn bij de redactie bekend.