Hoe waren de eerste zes weken?
“Leuk! Ik heb veel gelezen, veel kennismakingsgesprekken gevoerd en indrukken opgedaan. Het valt me op dat mensen ongelooflijk enthousiast en gecommitteerd zijn. Zorgvuldigheid, bij besluitvorming en afwegingen, staat hoog in het vaandel. Dat verwacht je vooraf eigenlijk wel van een universiteit, maar dat blijkt ook echt het geval te zijn.”
U hebt een lange carrière gehad bij ministeries, het Havenbedrijf, Schiphol, de Rabobank, KLM. Hoe verschilt de cultuur op een universiteit van de bedrijven waar u hebt gewerkt?
“Dat is lastig te veralgemeniseren, maar het valt me op dat besluitvorming wat langzamer gaat. Er zijn veel betrokkenen, er wordt veel overlegd. Daardoor gaan dingen veel zorgvuldiger, maar soms in een mate van detail die niet altijd nodig is.”
Bureaucratisch?
“Ja, soms denk ik dat het wat efficiënter kan. Maar het hoort bij de cultuur van dit huis en je weet het van tevoren. Als je daartegen opziet, moet je hier niet gaan zitten.”
De Raad van Toezicht bepaalt wie de nieuwe collegevoorzitter wordt en toen u benoemd werd zat u zelf in de Raad van Toezicht. Is dat niet vreemd?
“Dat is niet per se iets unieks. Als je in een Raad van Toezicht zit, heb je de kans dat er een situatie ontstaat waarbij er een functie in het bestuur ingevuld moet worden. Het is heel normaal dat je dan binnen de Raad van Toezicht naar elkaar kijkt: wie zou het kunnen? Wie heeft er tijd? Wie heeft het vertrouwen? Dat heb ik bij het Havenbedrijf ook zo meegemaakt. Mijn functie bij het bouwbedrijf zou stoppen, dus ik was ook beschikbaar. Als het een halfjaar geleden was gevraagd, had ik nee gezegd.”
Wat ziet u als uw opdracht voor het komende halfjaar?
“Ik zit hier niet met een specifieke opdracht, maar er moeten wel belangrijke beslissingen worden genomen in de komende maanden. Dan heb ik het bijvoorbeeld over het beginnen met uitvoeren van het strategisch plan. En natuurlijk over het uitwerken van de plannen voor de convergentieprojecten met het Erasmus MC en met Delft en Leiden. Daar gaan we ons als College mee bezig houden.”
Convergentieprojecten?
“Ja, het drieluik van de samenwerking met het Erasmus MC en de TU Delft. Allereerst samenwerking op het gebied van gezondheid en technologie.
“Ten tweede op het gebied van kunstmatige intelligentie, data en digitalisering. Dat is ongelooflijk belangrijk aan het worden. We willen hier op de campus een institutie die toegepast onderzoek doet op dat gebied. Je zou kunnen denken aan een soort bètafaculteit. En waarom? We hebben hier al enorm veel data uit alle vakgebieden. Die kunnen met allerlei nieuwe technologieën bewerkt worden, waardoor je weer nieuwe voorspellingen of verklaringen kunt doen over allerlei verschijnselen. 85.000 studenten krijgen straks kunstmatige intelligentie in het onderwijs mee.
“Het derde luik gaat over de deltaregio. Denk aan vraagstukken over duurzaamheid, klimaat, gezondheid en grootstedelijke sociale vraagstukken. En daar heeft de EUR natuurlijk een aantal assets voor. Dat willen we samen met Delft doen, want daar zijn ze goed op het gebied van stedenbouwkundige ontwikkeling, infrastructuur enzovoort.
“Die drie luiken vragen van de EUR straks een bijdrage in menskracht en investeringen, en er moeten bijvoorbeeld gebouwen komen.”
Dit wordt een heel groot langetermijnproject.
“We hebben maandag afgesproken dat we echt tempo willen maken en ruim voor de zomer belangrijke besluiten willen nemen. Dat beschouw ik ook als een van de belangrijke taken van het College van Bestuur.”
Over welke belangrijke besluiten hebben we het dan?
“Wat gaan we de komende paar jaar precies doen? Welke middelen zijn daarvoor nodig? Er komen businessplannen voor die drie projecten. We werkten natuurlijk al samen via LDE en Medical Delta, maar dit is een veel grotere stap. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat de medische faculteit onder gezamenlijk bestuur komt van de TU Delft en de EUR. Die mogelijkheid wordt verkend.”
Dus u komt niet bepaald alleen maar op de winkel passen?
“Nee, anders zou ik ook niet komen.”
U studeerde hier in de jaren zeventig. Wat zijn de verschillen met toen?
“Ja, ik heb Bedrijfskunde gedaan. Maar ik heb niet zo heel veel hier op de campus rondgelopen. Ik studeerde aan de interfaculteit Bedrijfskunde, een gezamenlijke faculteit van de TU Delft en de Erasmus Universiteit. De meeste colleges vonden plaats in Delft. Behalve Bouwkunde was Delft een mannengemeenschap. Ik deed Civiele Techniek en als er bij ons een vrouw rondliep keken we allemaal haar kant op. Dat is nu wel anders. Een ander groot verschil met toen is natuurlijk het aantal internationale studenten. In de jaren zeventig was dat een enkeling.”
U bestuurde allerlei grote bedrijven en complexe organisaties. Is het besturen van een universiteit een makkelijk toetje richting uw pensioen?
“Je moet het woord pensioen bij mij niet gebruiken, daar heb ik zo’n hekel aan gekregen. Rond je 65ste vraagt iedereen: en, wanneer ga je met pensioen? Vreselijk. Zolang ik gezond mag blijven en een uitdaging heb waar ik energie van krijg, voel ik me bevoorrecht. Ik vind het ontzettend leuk om met mensen te werken en je doet dit werk met elkaar.”
U bent ook van plan om nog te promoveren, toch?
“Ja, dat klopt. Ik had al contact met een hoogleraar bij de ESSB over een vraagstuk dat me erg intrigeert: hoe kunnen hybride organisaties die op het snijvlak publiek-privaat opereren, maar een taak hebben in het algemeen belang, dat gemeenschappelijk belang behartigen. Denk bijvoorbeeld aan energiebedrijven, infrastructuur, Schiphol, of de haven. Op dat snijvlak is het lastig opereren. Soms zie je dat ze doorslaan en onderneming willen spelen. Soms zie je dat ze te veel in een non-profitcultuur blijven hangen. Hoe werkt dat bij grote projecten zoals de aanleg van de vijfde baan van Schiphol of de aanleg van de Tweede Maasvlakte? En welke waarborgen zijn er te verzinnen om het algemeen belang te behartigen? Daar zou ik graag onderzoek naar doen, maar dat heb ik uitgesteld tot na de zomer.”
Tegen het Eindhovens Dagblad zei u dat het thuisfront vraagt om het wat rustiger aan te doen, maar dat bent u dus niet van plan?
Lachend: “Dat klopt helemaal.”
