Vanaf de Erasmusbrug kijken tientallen voorbijgangers nieuwsgierig toe hoe de coverband ‘De Klittenband’ op het podium de Eurekaweek afsluit. Hun repertoire zorgt ervoor dat het voor de meeste eerstejaars op het Willemsplein onmogelijk is om stil te staan. De klassiekers You’ll Never Walk Alone, The Final Countdown en We Will Rock You wisselen zich in een hoog tempo af en zelfs een beveiliger aan de zijkant kan het niet laten om voorzichtig mee te zingen.
Eindelijk 18
Haar feesthoed met de tekst ‘Happy Birthday’ laat weinig aan de verbeelding over. Aankomend bedrijfskundestudent Sophie is vandaag 18 geworden, wat betekent dat het vanavond dubbel feest is voor haar. “Eindelijk kan ik ook meedrinken met mijn studiegenoten”, zegt ze vrolijk. Naast Sophie staat Christine (ook 18). Hoewel de twee elkaar deze week hebben ontmoet lijken ze nu al onafscheidelijk. “We zaten bij elkaar in het groepje en raakten direct aan de praat.”
Voor de twee meiden waren de feestjes bij de studentenverenigingen het hoogtepunt van de Eurekaweek. “Iedere avond zijn we wel bij een feestje geweest, enorm leuk om zo nieuwe mensen te leren kennen.” Voor Sophie ging het binnenkomen bij feestjes niet altijd vlekkeloos. “Ik was natuurlijk nog maar 17, dus dan kom je niet zo snel ergens binnen.”
Bij Laurentius had Sophie na 11 uur bijvoorbeeld pech. “Toen zijn we maar naar de dichtstbijzijnde kroeg gegaan. Dat vond ik wel jammer deze week, want er waren naar mijn idee niet zoveel alternatieve feestjes geregeld voor mensen onder de 18.” Het groepje waarmee de dames de Eurekaweek begonnen is compleet gebleven, op één student na. “Die heeft zich ingeschreven bij Laurentius en hebben we de rest van de week niet meer gezien”, aldus Christine.
Hoogtepunt
Voordat de Eurekaweek begon wist Radi (17) niet echt wat ze moest verwachten. “Ik heb het deze week maar een beetje op me af laten komen”, zegt ze. De afgelopen week keek de econometriestudente vooral uit naar de avonden, met als hoogtepunt de cantus. Dat ze in plaats van een biertje in haar hand een beker cola had mocht de pret niet drukken. “Het was echt tof om met zoveel mensen samen te zingen.”
Het begin van de week verliep echter wat rommelig, volgens Radi. “Het was een beetje onduidelijk wat we moesten doen. Onze begeleiders hadden ook niet echt een idee wat de bedoeling was.” Maar het was nog steeds heel gezellig, voegt ze er snel aan toe. “Met een beetje improviseren kom je ook een eind.”
Fantastisch
De 19-jarige Julian, aankomend student Psychologie, kijkt op een afstand naar het podium. “Mijn hele groepje staat verspreid tussen de mensen, dus ik ben ze allemaal kwijtgeraakt”, vertelt hij. Voor Julian was de hele week in één woord ‘fantastisch’. “Ik kon er helaas niet de hele week bij zijn omdat ik moest werken, maar ik heb er enorm van genoten.” Hij is vooral te spreken over de organisatie. “Alles was goed in elkaar gezet, vooral de openingsceremonie had gave optredens.”
In tegenstelling tot veel medestudenten is Julian niet uitgegaan deze week. “Ik hou niet zo van uitgaan, dus voor mij was het iedere keer tot de terrasjes en dan weer naar huis.” Hij vond dan ook de Movie Night, het alternatief voor de cantus, een goede zet van de Eurekaweek. Uiteindelijk besluit Julian om toch om zijn groepje in de menigte op te gaan zoeken. “Ik wil ze bedanken voor deze week.”
Rond half 11 eindigt De Klittenband hun optreden, en daarmee de Eurekaweek, met het toepasselijke Rotterdamlied. Veel aankomende studenten zingen nog wat onwennig mee over ‘de allermooiste rotstad die er is’, maar aan de manier waarop ze hun armen om hun nieuwe vrienden heen slaan en zacht heen en weer wiegen op de maat is te zien dat ze Rotterdam na deze week al in hun hart hebben gesloten.
