Deze rechtenalumnus runt nu met zijn beste vriend een bierbrouwerij

Stamgast zijn van studentencafé In de Smitse loont de moeite. Ten minste, als je Frank Smitshoek heet. Na lange dagen op de campus deed de voormalige rechtenstudent regelmatig even deze bruine kroeg aan, zo vaak zelfs dat hij goed bevriend raakte met de barmedewerkers. En nu, jaren na zijn afstuderen, verkoopt café In de Smitse bieren van de brouwerij die Frank opzette, samen met zijn goede oude vriend Eric Krommenhoek.

In januari kondigde In de Smitse trots aan dat het exclusief zijn eigen bier gaat schenken: een ambachtelijk gebrouwen tripel met rozemarijn, jeneverbessen en sinaasappel. Het is de ongewone toevoeging van rozemarijn die zorgt voor een pittige en kruidige smaak en die het tot een speciaalbier maakt; eentje met een bijzonder achtergrondverhaal dat al begint lang voordat In de Smitse ooit had overwogen om hun eigen exclusieve bier te serveren.

“Hoe lang kennen we elkaar ook al weer?”, vraagt Eric ​​aan Frank terwijl ze een wenteltrap aflopen in Blue City, het verlaten waterpark dat tot een duurzaam bedrijvencentrum is omgetoverd en uitzicht biedt over de Maas.

“Sinds de middelbare school”, antwoordt Frank. “Dus al minstens dertien jaar.”

De trap brengt de brouwers naar een koude, ruime kelder onder het lege zwembad van Blue City. Na het passeren van enkele geïmproviseerde kantoren komt het duo aan bij een reusachtige stalen schuifdeur en duwt deze open. Binnen hangen overal rekken vol gebotteld bier en spuwen reusachtige metalen, met goudgele tripel gevulde ketels stoom de lucht in. Het is niet het soort brouwerij dat je in een Bavaria-reclame ziet, maar het is een stuk beter dan waar ze eerst bier brouwden: in de gedeelde keuken van een studentenflat, met een zelfgemaakte installatie.

“We zeiden tegen onze huisgenoten dat we bier gingen maken, maar ze hadden niet zien aankomen dat we deze 60-liter pan op wielen naar binnen zouden rollen”, lacht Frank, die momenteel bij een advocatenkantoor werkt. “Het hele gebouw rook altijd naar bier. Als ze niet al die tijd gratis bier hadden gekregen, hadden ze vast en zeker geprotesteerd.”

In 2017, een jaar na zijn periode als bestuurslid van de JFR, bracht Frank een ongewoon bezoek aan In de Smitse, dit keer niet als cafébezoeker maar om bier te brengen. Hij schonk de barmedewerkers een paar voorbeelden in van het bier dat hij en Eric hadden gebrouwen, en zoals altijd wanneer mensen een paar glazen op hebben, kwamen er een paar goede ideeën naar boven borrelen.

“De bestuursleden vonden ons bier ontzettend lekker en vroegen of we niet bier aan het café konden gaan leveren”, vertelt Frank. “Maar ja, ik heb een master in Ondernemingsrecht gedaan, dus ik wist wel dat het zo niet in z’n werk gaat. Als je iets wilt verkopen, heb je vergunningen nodig en moet je aan regelgeving voldoen. Je moet je registreren als bedrijf en al dat soort zaken.”

“Op dat moment brouwden we meer bier dan we zelf op konden drinken, dus we gaven het steeds weg. Maar het kostte ons te veel geld om dat te blijven doen”, voegt Eric toe, die werkzaam is als fysiotherapeut. “Toen In de Smitse ons vroeg om bier voor ze te gaan maken, was dat een goede aanleiding om onze eigen brouwerij te beginnen.”

“Je zou kunnen zeggen dat hun verzoek de druppel was die de emmer deed overlopen”, merkt Frank op. “Het was de aanleiding om onze hobby om te zetten in iets groters.”

Met een gedeelde keuken in een studentenflat zou het duo het niet meer redden als ze een legitieme brouwerij wilden opzetten. Het toeval wilde dat Erics broer Ruben vier jaar daarvoor een brouwerij in Rotterdam was begonnen onder de naam Vet & Lazy, en hij bood Eric en Frank de mogelijkheid om de kelder in Blue City te huren.

Nu ze meer ruimte tot hun beschikking hadden om te brouwen, was het enige dat hen nog te doen stond een naam te kiezen en deze bij de Kamer van Koophandel in te schrijven. Na wat heen en weer gepraat kwamen ze uit op de naam Tureluur.

“Een tureluur is een vogel”, legt Eric uit. “We vonden het een grappige naam omdat je, als je een paar biertjes drinkt, je een beetje tureluurs begint te voelen.”

Frank bewijst dat een rechtendiploma niet automatisch leidt tot een leven uitsluitend als advocaat of rechter. Integendeel, het opent juist de ogen voor alle andere mogelijkheden die een ondernemer heeft. Frank: “Het recht is overal. Als je ergens in een supermarkt of een café een biertje koopt, is dat een koopovereenkomst, en zo kun je eigenlijk alles bekijken door de bril van een jurist. Wist je dat de wet voorschrijft dat we 48 cent belasting moeten betalen per liter bier die we verkopen?”

Per liter?

“Ja, althans voor een tripel. Hoe zwaarder het bier is, qua alcoholpercentage, hoe meer belasting je betaalt. Dit soort dingen zijn handig om te weten voordat je een brouwerij opzet en het heeft dan ook zeker geholpen dat ik rechten heb gestudeerd.”

Toen ze al het papierwerk voor elkaar hadden, zetten Frank en Eric zich aan de taak een ambachtelijk bier te brouwen speciaal voor café In de Smitse. Voor dit bier had het studentencafé slechts één wens. Nou ja, eigenlijk twee: er moest rozemarijn in zitten, en de smaak moest onvergetelijk zijn. Na een paar weekenden experimenteren, besloot het koppel om sinaasappel en jeneverbessen toe te voegen aan het karakteristieke vleugje rozemarijn. Zo creëerden ze een unieke smaak, zo een waar sommige mensen weg van zijn en die anderen juist verfoeien.

“Of je er nu van houdt of er een afkeer van hebt, in beide gevallen beschouwen we dat als een compliment”, aldus Frank. “Het betekent gewoon dat het ons gelukt is iets te creëren dat echt uniek is. Het mooie is dat In de Smitse er weg van was en nu hebben zij de eer om factuurnummer 000001 te zijn.”

In de Smitse is niet de enige plek waar je een fles Tureluur kunt krijgen. De jonge brouwerij verkoopt haar bieren momenteel in een aantal cafés en in vier winkels in Rotterdam, en is er zelfs op de een of andere manier in geslaagd schapruimte bij een Albert Heijn te bemachtigen, wat tamelijk indrukwekkend is gezien het feit dat zelfs Vet & Lazy hun bier nog niet in de supermarkt heeft gekregen. Nu is de vraag: hoe gaat Tureluur vanaf dit punt verder?

“Het doel voor dit jaar is om drie speciale bieren op de markt te hebben, waarbij elk bier goed combineert met een bepaald type gerecht”, antwoordt Eric. “Neem bijvoorbeeld de Rozemarijn Tripel. Als je naar onze website gaat, vind je daar een recept voor een gerecht dat daarbij past, zoals een runderstoofschotel.”

“We hebben onze eerste partij uitverkocht, dus we weten dat het goed gaat en we zullen de komende jaren blijven proberen te groeien”, voegt Frank toe. “Toch vinden we het belangrijk om niet te veel nadruk te leggen op groei. We zijn hieraan begonnen als een hobby en dat is het voor ons nog steeds. Natuurlijk neemt het runnen van een brouwerij naast een fulltime baan veel van onze vrije tijd in beslag, maar dat is precies wat ik leuk vind. Ik kan nu eenmaal niet stil zitten.”