Eind juli ga ik samen met een vriendin naar het Milkshake Festival in het Westerpark te Amsterdam. Lekker de hele dag biertjes drinken en dansen (lees: een poging doen tot voguen, vervolgens heel erg falen en waarschijnlijk ook nog door mijn rug gaan). Het Milkshake Festival luidt elk jaar het begin van de Pride-week in Nederland aan – dé week waarin de gehele vaderlandse LHBT+-gemeenschap viert wie ze zijn. Voor de vele ‘buitenstaanders’ is de Pride niet meer dan een evenement waarbij flamboyante mannen op een boot staan te dansen en niet ‘normaal’ kunnen doen. Maar deze mensen weten waarschijnlijk niet hoeveel Pride echt betekent voor de LHBT+-gemeenschap.
Tot op de dag van vandaag wordt homoseksualiteit gecriminaliseerd in meer dan zeventig landen ter wereld, waarvan er vijf de doodstraf nog toepassen voor hen die homoseksueel gedrag vertonen. In de landen waar dit niet gecriminaliseerd wordt, is er nog steeds het stigma dat zegt dat homoseksualiteit en transgenderisme onnatuurlijk zouden zijn. Dus wordt dergelijk gedrag ook in die landen niet of nauwelijks geaccepteerd.
En zelfs in de Westerse wereld – inclusief Nederland – hebben we zeker nog onze problemen. We zijn nog lang niet op het punt beland dat we geheel zonder angst in het openbaar affectie kunnen tonen, of dat we als transman of transvrouw geaccepteerd worden. Juist om die reden is Pride zo belangrijk voor de LHBT+-gemeenschap.
Juni is internationaal verkozen tot dé maand van Pride, omdat in juni 1969 de Stonewall Riots plaatsvonden. Die gebeurtenis vormde een omslagpunt in de geschiedenis van de LHBT+-gemeenschap, omdat nooit eerder homo’s en travestieten in zulke grote aantallen weerstand boden tegen vernederingen door de politie.
Landen zoals Denemarken, Griekenland, Italië en Colombia (en natuurlijk nog veel meer) organiseren deze maand Pride-evenementen. Al deze evenementen – en Pride in het algemeen – geven een signaal af aan volgende generaties dat er niets mis is met je, wat voor seksuele oriëntatie of genderidentiteit je ook hebt. Want het is belangrijk om de ‘nieuwelingen’ dit leren, zodat zij minder moeite zullen hebben dan de ‘oude garde’ met het vinden van hun plekje in de wereld.
Uiteindelijk maakt het tijdens Pride niet eens uit of je hetero-, bi- of homoseksueel bent. Of dat je trans-, of cis-gender bent. Er is maar één fundamenteel ding wat ons allen verbindt tijdens Pride: vrijheid.
Rocher Koendjbiharie, masterstudent International Public Management & Policy
