De Syriër specialiseerde zich tijdens zijn studie in transfer pricing, de manier waarop verschillende poten van een multinational onderling prijzen verrekenen. Een zeer internationaal onderwerp, waar vooral accountancykantoren als Deloitte & Touche, EY en PwC zich mee bezig houden.
Haidar probeerde eerst zelf een stage te regelen. Op een ontmoetingslunch ging hij informeel in gesprek met vertegenwoordigers van de kantoren. “Dat ging heel goed, ik behoorde tot de laatste kandidaten voor een stage bij Deloitte. Maar op het laatste moment werd ik toch afgewezen.”
Een verklaring voor het mislopen van een stage zoekt hij niet in bijvoorbeeld discriminatie of onbegrip. “Dat ben ik nooit tegengekomen. Het is gewoon moeilijker voor mensen uit landen waar minder expertise is op jouw vakgebied. Het niveau van de markt in Syrië is lager dan in Nederland. Het probleem is niet dat je vluchteling bent, maar dat je diploma niet altijd goed aansluit. Het gat op je cv is natuurlijk nog wel uit te leggen. Je verhaal als vluchteling zegt veel over je karakter en doorzettingsvermogen. Maar het is heel moeilijk om er tussen te komen.”
Gratis pak
Via studentenvluchtelingenorganisatie UAF kwam Haidar in contact met de Rotterdamse afdeling van AIESEC. “Ik heb toen een heel leuk gesprek gehad met twee studenten, Charlotte Tossings en Isabelle Kolen (zie foto, red.). Via hen kon ik een plek krijgen in het transfer-pricing-team van PwC. AIESEC heeft mij zo de kans gegeven om de eerste stap te zetten in mijn carrière”, zegt Haidar. De organisatie legde het contact met PwC en bood hem ook een net pak aan. “Ik ben ze heel dankbaar daarvoor. Al pas ik het pak inmiddels niet meer, want ik ben dertien kilo afgevallen”, lacht Haidar.
Nienke van der Veldt was erbij toen het idee om vluchtelingen aan stages te helpen geboren werd. “In 2015 was ik commissielid bij AIESEC. Dat was ook het jaar dat hier een week lang vluchtelingen in het sportgebouw werden opgevangen. Ons kantoortje is daar precies naast. We hadden die week toevallig een groot overleg met 25 man, naast de plek waar al die vluchtelingen zaten. We vonden dat we daar iets mee moesten doen. Het was al een kerntaak van AIESEC om Nederlandse studenten naar het buitenland te sturen voor stage en andersom, dus dit idee sloot daar heel goed op aan.”
Zes statushouders
Haar bestuursgenoot Jeroen van der Leeuw vult aan: “In april 2017 ging het project echt van start. Vorige zomer hebben we de eerste statushouder weten te plaatsen bij PwC, onze partner.” Tot nu toe heeft AIESEC zes statushouders aan een stage geholpen. Het gaat om vier Syriërs, een Somaliër en één Afghaan. “Dat vind ik een heel mooi resultaat.”
Statushouders komen door de vlucht, het hele asielproces en de inburgering moeilijk aan de bak, legt Van der Leeuw uit. “Daardoor zijn ze minimaal 27 tot 30 jaar als ze bij ons terechtkomen. Dan zit er al een heel groot gat in het cv. En als je dan moet solliciteren naar een stageplek en de concurrentie hebt van 200 EUR-studenten, wordt het lastig”, vertelt Van der Leeuw.
Veel minder hiërarchisch
Bij PwC heeft Haidar het naar zijn zin. “Het is een hele internationale club. Zeker de helft is buitenlander. In het begin probeerde ik Nederlands te spreken, maar dat heb ik opgegeven”, lacht hij. De sfeer binnen het team bevalt hem uitstekend. “De organisatie is veel minder hiërarchisch dan in Syrië. Daar kon je niet zomaar een beslissing in twijfel trekken tegenover je baas. Hier kun je als stagiair gewoon in dezelfde ruimte zitten als een directeur.”
