Normaal reist Charlotte Vink (20) naar het huis van haar moeder in Oud-Beijerland, maar vandaag gaat ze richting haar vriend Rodney, die verderop in de Hoeksche Waard woont, in het kleine dorp Piershil. Charlotte zeult twee tassen mee: een rugzak en een yogatas, want Rodney gaat vanavond met haar mee naar yogales, voor de eerste keer, in een poging om iets soepeler te worden.
Drie keer per week reist Charlotte voor haar studie bedrijfskunde met de bus naar Rotterdam. “Hiervoor heb ik een jaar psychologie gedaan, maar dat vond ik veel te zweverig. Eigenlijk ben ik dat toen gaan doen omdat het een brede studie is en ik niet wist wat ik wilde.”
25 studies bekeken
Om erachter te komen wat ze wél wilde, nam ze daarna een tussenjaar, waarin ze onder meer tien open dagen van universiteiten bezocht. “Ik wilde niet weer overhaast een beslissing nemen, dus heb in totaal naar vijfentwintig studies gekeken.” De beroepskeuzetests die ze tijdens de middelbare school voorgeschoteld kreeg boden ook geen uitkomst. “Daar kwam altijd hetzelfde uit: arts. Maar ik kan niet tegen bloed, dus dat is geen optie. Ze zouden dus die vraag moeten toevoegen in de test.”
De keuze viel uiteindelijk op Rotterdam, omdat bedrijfskunde hier hoog aangeschreven staat. Lachend voegt ze toe: “En ook bedrijfskunde is een brede studie!” Tot nu toe heeft ze alle tentamens gehaald en bevalt de studie nog steeds prima. “Het is wel een stuk zwaarder dan psychologie, maar dat heb ik er wel voor over.”
Samenwonen in Rotterdam
In de bus naar terminal Heinenoord waar we zullen overstappen vertelt ze dat ze tijdens het forenzen graag naar podcasts luistert. “Van lezen in de bus word ik misselijk, en van muziek krijg ik soms ook genoeg. Van podcasts steek ik onderweg bovendien nog wat op.”
Het reizen is – hopelijk – binnenkort voorbij. Want al duurde het even om hem over te halen, inmiddels heeft ze vriend Rodney zover dat ze samen een huis in Rotterdam aan het zoeken zijn. “Vrijwel al mijn vriendinnen wonen op kamers, terwijl zijn vrienden in Piershil wonen. Ik heb wel moeten beloven dat als ik klaar ben met studeren, we teruggaan naar de Hoeksche Waard.”
Drie haltes voor het eindpunt van de lijn stappen we uit en lopen we de Sluisjesdijk op. Als ik achterom kijk voor ik oversteek, moet Charlotte lachen. “Dat hoeft hier niet hoor; hier komt nooit iets aan.”
